parówka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

krótka, cienka kiełbaska zrobiona z drobno zmielonego mięsa

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

synonimy:

parówa
paróweczka

ciepła, gorąca, zimna parówka; cielęce, drobiowe; gotowane; cienkie parówki; parówki wieprzowe; zapiekane
parówka z indyka, z kurczaka; z grilla, z wody
parówka z bułką, z chrzanem, z kapustą, z keczupem, z musztardą, z serem
parówki w cieście, w puszkach, w sosie pomidorowym
parówki i bułki, parówki i kiełbasa, parówki i piwo, parówki i szynka; jajecznica i parówki, kotlety i parówki, mięso i parówki, sery i parówki
kilogram, ileś ton; sznur; rodzaj; smak; produkcja parówek
bułka z parówką; budka z parówkami
jeść, zajadać, zjeść; kroić; kupić/kupować; serwować parówki; przygotowanie parówek

	Parówkę można jeść ze skórką, jeżeli jest odpowiednio cienka, lub też krajać na kawałki i po kolei zdejmować skórkę, można wreszcie przekrajać parówkę na połowę i oddzielić mięso od skórki. źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je : savoir-vivre przy stole, 1994
	Wyjąłem z lodówki sznur parówek, oderwałem cztery, dwie wrzuciłem do garnczka i postawiłem na ogniu. źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
	Przypomina sobie niedzielne śniadania, zaczynające się od drobiowych parówek i sałatki z kurczakiem. źródło: NKJP: Mariusz Grzebalski: Człowiek, który biegnie przez las, 2006
	Henryk zjadł parówki z musztardą. Nie były dobre, dużo gorsze od enerdowskich. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. para (wodna)