zauroczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wprawić w bezkrytyczny zachwyt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	oczarować zaczarować
	hiperonimy:	zachwycić

	[...] strzelił kilka bramek na wypożyczeniu do pierwszoligowego GKP Gorzów. Zauroczył tym byłego już dyrektora sportowego Arki Piotra Burlikowskiego, który na sezon 2009/2010 postanowił wypożyczyć go do gdyńskiego klubu. źródło: NKJP: Janusz Woźniak: Emil Drozdowicz nie zagra, Dziennik Bałtycki, 2009-09-10
	Twórca Teya, uważa, że piosenka kabaretowa z pomysłem, puentą każdego zauroczy. źródło: NKJP: Marcin Kostaszuk, Polska Głos Wielkopolski, 2007-05-25
	Wtedy to ja może będę na Syberii, bo jestem zauroczony wyrażeniem „stop kran”, które znaczy po rosyjsku „hamulec bezpieczeństwa”. źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Tu jest moje życie, Dziennik Zachodni, 2003-07-04
	Kiedy pierwszy raz odwiedziłem Wdzydze na skraju Kaszub, byłem zauroczony. źródło: NKJP: Słoneczne strony, Gazeta Poznańska, 2004-07-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem +(e)m zauroczył	zauroczyłam +(e)m zauroczyła	zauroczyłom +(e)m zauroczyło	zauroczyliśmy +(e)śmy zauroczyli	zauroczyłyśmy +(e)śmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś +(e)ś zauroczył	zauroczyłaś +(e)ś zauroczyła	zauroczyłoś +(e)ś zauroczyło	zauroczyliście +(e)ście zauroczyli	zauroczyłyście +(e)ście zauroczyły
3 os.	zauroczył	zauroczyła	zauroczyło	zauroczyli	zauroczyły

bezosobnik: zauroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy
2 os.	zaurocz	zauroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym bym zauroczył	zauroczyłabym bym zauroczyła	zauroczyłobym bym zauroczyło	zauroczylibyśmy byśmy zauroczyli	zauroczyłybyśmy byśmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś byś zauroczył	zauroczyłabyś byś zauroczyła	zauroczyłobyś byś zauroczyło	zauroczylibyście byście zauroczyli	zauroczyłybyście byście zauroczyły
3 os.	zauroczyłby by zauroczył	zauroczyłaby by zauroczyła	zauroczyłoby by zauroczyło	zauroczyliby by zauroczyli	zauroczyłyby by zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by

bezokolicznik: zauroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

gerundium: zauroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zauroczony

odpowiednik aspektowy: uroczyć

Inne uwagi

Zwykle imb

+

zauroczyć

+

KOGO + (CZYM)

Zob. urok