Jak korzystać ze słownika?

zauroczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. chwaląc

  • Definicja

    4.

    mówiąc o kimś lub o czymś zbyt wcześnie lub zbyt pozytywnie, sprawić, że te słowa przestają być prawdziwe, przez co się szkodzi temu komuś lub czemuś
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • Cytaty

    - Ale ty masz piękne włosy!
    - Dziękuję, ale nie chwal tak, bo zauroczysz i nie będą już takie, jakie są.

    źródło: Internet: facebook.com/photo

    Poza tym wydaje mi się, że jakiś spokojniejszy się zrobił (skończył 3 miesiące), może coś w tym jest, że do 3 miesięcy dziecko ma straszne kolki. Oczywiście odpukać, żebym nie zauroczyła.

    źródło: Internet: forum.parenting.pl

    - Tfu, żeby nie zauroczyć, ale nasza Mila jak malowanie [...].

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zauroczę
    		 zauroczymy
    2 os. zauroczysz
    		 zauroczycie
    3 os. zauroczy
    		 zauroczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zauroczyłem
    +(e)m zauroczył
    		 zauroczyłam
    +(e)m zauroczyła
    		 zauroczyłom
    +(e)m zauroczyło
    		 zauroczyliśmy
    +(e)śmy zauroczyli
    		 zauroczyłyśmy
    +(e)śmy zauroczyły
    2 os. zauroczyłeś
    +(e)ś zauroczył
    		 zauroczyłaś
    +(e)ś zauroczyła
    		 zauroczyłoś
    +(e)ś zauroczyło
    		 zauroczyliście
    +(e)ście zauroczyli
    		 zauroczyłyście
    +(e)ście zauroczyły
    3 os. zauroczył
    		 zauroczyła
    		 zauroczyło
    		 zauroczyli
    		 zauroczyły

    bezosobnik: zauroczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zauroczmy
    2 os. zaurocz
    		 zauroczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zauroczyłbym
    bym zauroczył
    		 zauroczyłabym
    bym zauroczyła
    		 zauroczyłobym
    bym zauroczyło
    		 zauroczylibyśmy
    byśmy zauroczyli
    		 zauroczyłybyśmy
    byśmy zauroczyły
    2 os. zauroczyłbyś
    byś zauroczył
    		 zauroczyłabyś
    byś zauroczyła
    		 zauroczyłobyś
    byś zauroczyło
    		 zauroczylibyście
    byście zauroczyli
    		 zauroczyłybyście
    byście zauroczyły
    3 os. zauroczyłby
    by zauroczył
    		 zauroczyłaby
    by zauroczyła
    		 zauroczyłoby
    by zauroczyło
    		 zauroczyliby
    by zauroczyli
    		 zauroczyłyby
    by zauroczyły

    bezosobnik: zauroczono by

    bezokolicznik: zauroczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

    gerundium: zauroczenie

    odpowiednik aspektowy: uroczyć

  • Pochodzenie

    Zob. urok