bułkę przez bibułkę
-
pot. pejorat. odnoszone do osoby, którą mówiący uważa za przesadnie delikatną i wykwintną, lub do czynności i zachowań typowych dla takiej osoby
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ą, ę, bułkę przez bibułkę
-
W gabinecie dyrektora nagrywali scenę kłótni między nauczycielami – opowiada Katarzyna Kropidło. – Robili to tak bez emocji, że nie wytrzymałam i zwróciłam im uwagę, że inaczej wyglądają dyskusje między belframi. A nie tak bułkę przez bibułkę .
źródło: NKJP: Anna Gabińska: Z cegły i historii, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-11-24
Inteligent! ze złością zasyczał wychudzony i blady człowiek. Bułkę przez bibułkę. Taki uważa się za kogoś lepszego od nas, zwyczajnych ludzi, więc nie chwyci się wódki. Koniaku mu daj, szampana...
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009
Zacznijmy chociażby do postaci Gimliego [...] . Każdy wie jak niewyszukanym słownictwem posługują się krasnoludy. A co mamy na ekranie. „Ą... Ę, bułkę przez bibułkę” można by powiedzieć. A wystarczyło skorzystać z dobrych wzorców, wzorując się chociażby na kinie polskim (vide: „Psy” Pasikowskiego), co znacznie podnosiłby realizm filmu.
źródło: NKJP: Internet
Szczególnie chętnie witani są ci, którzy odczuwają potrzebę alkoholowego sponiewierania się - [...] jest to po prostu knajpa do picia, a nie snobistyczne „ę, ą, bułkę przez bibułkę ”.
źródło: NKJP: Luz, blues i wolność dla Pikusia, Gazeta Krakowska, 2001-10-06
-
typ frazy: fraza zdaniowa