ze szczętem

  • mówiący uważa, że to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu tak dużym, że nie może być większa
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  całkowicie
  • Mogłem się w każdym razie pocieszać, że legnicki nieprzyjaciel stracił w owym starciu dwóch walecznych najemników i sporą liczbę pomniejszych sług, a ponadto udało nam się zrujnować ze szczętem jego ulubione miejsce wytchnienia, jakim był dwór w Dziewinie.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

    Szklana harmonika była instrumentem bardzo w czasach Mozarta - i jeszcze za romantyków ‒ popularnym, a dziś ‒ ze szczętem zapomnianym.

    źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Ten kpiarz Mozart, Dziennik Bałtycki, 2006-08-30

    [...] po dwóch latach ta biurokratyczna, choć intratna praca zbrzydła mu ze szczętem, i zrezygnował z pełnionej funkcji.

    źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

    Moc przeżycia nie skonała w niej ze szczętem, drzemie w letargu, czekając nowego przebudzenia.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    Jego wielebność ułapił czarownika. Podobno ze szczętem zaprzedany diabłu.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • _ ze szczętem
    Cz. nazywający akcję wartościowaną negatywnie
    szyk: zewnętrzny: stały: postpozycja
    wewnętrzny: stały
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019