nawalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. obciążyć kogoś obowiązkiem zrobienia czegoś w dużej ilości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Tyle czasu patrzyło się na tych, których wieś wygnała, a miasto nie wzięło. Którym pracy nawalono za wiele i ponad siły.

źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

Cóż, dziś pierwszy dzień, więc nie chciałbym nawalić pracy domowej - zaczął, na co klasa zareagowała głośnym dopingiem.

źródło: Internet: wiecznie-zywi.blogspot.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawaliłem +(e)m nawalił	nawaliłam +(e)m nawaliła	nawaliłom +(e)m nawaliło	nawaliliśmy +(e)śmy nawalili	nawaliłyśmy +(e)śmy nawaliły
2 os.	nawaliłeś +(e)ś nawalił	nawaliłaś +(e)ś nawaliła	nawaliłoś +(e)ś nawaliło	nawaliliście +(e)ście nawalili	nawaliłyście +(e)ście nawaliły
3 os.	nawalił	nawaliła	nawaliło	nawalili	nawaliły

bezosobnik: nawalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nawalmy
2 os.	nawal	nawalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawaliłbym bym nawalił	nawaliłabym bym nawaliła	nawaliłobym bym nawaliło	nawalilibyśmy byśmy nawalili	nawaliłybyśmy byśmy nawaliły
2 os.	nawaliłbyś byś nawalił	nawaliłabyś byś nawaliła	nawaliłobyś byś nawaliło	nawalilibyście byście nawalili	nawaliłybyście byście nawaliły
3 os.	nawaliłby by nawalił	nawaliłaby by nawaliła	nawaliłoby by nawaliło	nawaliliby by nawalili	nawaliłyby by nawaliły

bezosobnik: nawalono by

bezokolicznik: nawalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nawaliwszy

gerundium: nawalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nawalony

+

nawalić

+

CZEGO + (KOMU)

psł. *navaliti 'natoczyć, napędzić, nagnać, narzucać, nawalić, natrzeć, uderzyć'

Forma prasłowiańska od *valiti 'toczyć, pędzić, obalać, zwalać, uderzać' z przedrostkiem *na-; zob. walić