pożenić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.a

pot. kwestion. wziąć ze sobą ślub

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

członkowie rodziny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

	synonimy:	pobrać się poślubić się zaślubić się
	antonimy:	rozwieść się

	Jednym z dziesięciu najbardziej skandalicznych w historii było pierwsze rozstanie Kim Mathers i rapera Eminema (potem pożenili się powtórnie i powtórnie rozwiedli) [...]. źródło: NKJP: Adam Synowiec: Cena wolności, Dziennik Zachodni, 2006-10-20
	Świętego Andrzeja poznała we wsi (wtedy męża nie szukało się daleko). Prawie się pożenili, jak komuniści wzięli go do wojska. źródło: NKJP: Katarzyna Kobylarczyk: Świętych obcowanie, Dziennik Polski, 2006-12-22
	Pani Anna grała stara babkę, a Jan dziadka. Kiedy się pobrali, to w Szaflarach żartowano, że dziadek z babką się pożenili! źródło: NKJP: Jan Antoł: W gminie Szaflary: Tygodnik Podhalański nr 40, 1999
	Na Izydorowych placach młodzi dopiero co się pożenili, ślub brali w kościele parafialnym w Miętustwie, jak tylu przed nimi. Wesele było duże i góralskie z oczepinami i poprawinami dawnym obyczajem. źródło: NKJP: Stanisława Żołnierczyk: Morawy, Tygodnik Podhalański nr 8, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożeniłem się +(e)m się pożenił	pożeniłam się +(e)m się pożeniła	pożeniłom się +(e)m się pożeniło	pożeniliśmy się +(e)śmy się pożenili	pożeniłyśmy się +(e)śmy się pożeniły
2 os.	pożeniłeś się +(e)ś się pożenił	pożeniłaś się +(e)ś się pożeniła	pożeniłoś się +(e)ś się pożeniło	pożeniliście się +(e)ście się pożenili	pożeniłyście się +(e)ście się pożeniły
3 os.	pożenił się	pożeniła się	pożeniło się	pożenili się	pożeniły się

bezosobnik: pożeniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pożeńmy się
2 os.	pożeń się	pożeńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pożeniłbym się bym się pożenił	pożeniłabym się bym się pożeniła	pożeniłobym się bym się pożeniło	pożenilibyśmy się byśmy się pożenili	pożeniłybyśmy się byśmy się pożeniły
2 os.	pożeniłbyś się byś się pożenił	pożeniłabyś się byś się pożeniła	pożeniłobyś się byś się pożeniło	pożenilibyście się byście się pożenili	pożeniłybyście się byście się pożeniły
3 os.	pożeniłby się by się pożenił	pożeniłaby się by się pożeniła	pożeniłoby się by się pożeniło	pożeniliby się by się pożenili	pożeniłyby się by się pożeniły

bezosobnik: pożeniono by się

bezokolicznik: pożenić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pożeniwszy się

gerundium: pożenienie się

rodzaj gramatyczny: dk

Rzpl

+

pożenić się

+

Zob. żenić

W tym znaczeniu uznawane za błędne.