wkurzać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. złościć się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	synonimy:	strzępić się wnerwiać się wpieniać się wpieprzać się złościć się
	hiperonimy:	denerwować się

	Na ojca najczęściej wkurzałem się za jego bardzo częsty sarkazm [...]. źródło: Internet: m-forum.pl
	Kibice wielokrotnie wkurzali się na drużynę i przez ostatnie lata stadion bywał prawie pusty na meczach. źródło: Internet: mlb.com.pl
	Hemingway wkurzał się, że Ramarque może w swoich książkach kląć, a on nie. źródło: Internet: kontrarianie.pl
	I powiem szczerze, wkurzam się, kiedy naszego Prezydenta próbuje okpić część mediów. źródło: NKJP: Marek Kempski: Wolność słowa czy..., Dziennik Zachodni, 2006-05-19
	Diler wkurza się: „Jeśli nie chcecie nic kupować, to wracajcie, skąd przyjechaliście”. źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkurzałem się +(e)m się wkurzał	wkurzałam się +(e)m się wkurzała	wkurzałom się +(e)m się wkurzało	wkurzaliśmy się +(e)śmy się wkurzali	wkurzałyśmy się +(e)śmy się wkurzały
2 os.	wkurzałeś się +(e)ś się wkurzał	wkurzałaś się +(e)ś się wkurzała	wkurzałoś się +(e)ś się wkurzało	wkurzaliście się +(e)ście się wkurzali	wkurzałyście się +(e)ście się wkurzały
3 os.	wkurzał się	wkurzała się	wkurzało się	wkurzali się	wkurzały się

bezosobnik: wkurzano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wkurzał będę się wkurzać	będę się wkurzała będę się wkurzać	będę się wkurzało będę się wkurzać	będziemy się wkurzali będziemy się wkurzać	będziemy się wkurzały będziemy się wkurzać
2 os.	będziesz się wkurzał będziesz się wkurzać	będziesz się wkurzała będziesz się wkurzać	będziesz się wkurzało będziesz się wkurzać	będziecie się wkurzali będziecie się wkurzać	będziecie się wkurzały będziecie się wkurzać
3 os.	będzie się wkurzał będzie się wkurzać	będzie się wkurzała będzie się wkurzać	będzie się wkurzało będzie się wkurzać	będą się wkurzali będą się wkurzać	będą się wkurzały będą się wkurzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wkurzajmy się
2 os.	wkurzaj się	wkurzajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkurzałbym się bym się wkurzał	wkurzałabym się bym się wkurzała	wkurzałobym się bym się wkurzało	wkurzalibyśmy się byśmy się wkurzali	wkurzałybyśmy się byśmy się wkurzały
2 os.	wkurzałbyś się byś się wkurzał	wkurzałabyś się byś się wkurzała	wkurzałobyś się byś się wkurzało	wkurzalibyście się byście się wkurzali	wkurzałybyście się byście się wkurzały
3 os.	wkurzałby się by się wkurzał	wkurzałaby się by się wkurzała	wkurzałoby się by się wkurzało	wkurzaliby się by się wkurzali	wkurzałyby się by się wkurzały

bezosobnik: wkurzano by się

bezokolicznik: wkurzać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wkurzając się

gerundium: wkurzanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wkurzający się

odpowiednik aspektowy: wkurzyć się

+	wkurzać się	+	(na KOGO/CO) + (za CO)
+	wkurzać się	+	(że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)
+	wkurzać się	+	(MOWA WPROST)

Prawdopodobnie eufemizm wyrazu wkurwiać się