knocić

  • pot.  pejorat.  wykonywać jakąś pracę źle i niefachowo
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Jak często przychodzi nam do głowy, że kolega z pracy, który ma „nierówne usposobienie” - raz świetnie się z nim współpracuje, a kiedy indziej wszystko knoci i irytuje się bez przerwy - zachowuje się w ten sposób, bo nie wytrzymuje długo bez alkoholu i tak źle reaguje na jego brak?

    źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994

    Ta presja i ten pośpiech były efektem nie tylko wyżyłowanych terminów, ale i wielkiej niefrasobliwości, z jaką francuskie firmy przystępowały do budowy. Potem zawalały terminy, knociły robotę. Polacy musieli nadganiać, poprawiać.

    źródło: NKJP: Pod presją milionów: Dziennik Polski, 2001-09-14

    Od ćwierćfinałów mistrzostwa Europy zrobiły się nudne. Wszyscy boją się przegrać. Długo konstruują akcje, a potem knocą ostatnie podanie i wszystko trzeba zaczynać od nowa.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, mecz Francja - Czechy, Gazeta Wyborcza, 1996-06-27

    Może ta zdolna młodzież powinna zastąpić tych, którzy knocą projekt za projektem, a następnie otrzymują kolejne kontrakty.

    źródło: NKJP: Paweł Kuroczycki: Ci, którzy knocą, Polska. Głos Wielkopolski, 2004-01-20

    Knocę jedwabny obrazek. Klejowy kontur wypełniony kolorem nieudolny. Nie pomógł połyskliwy wdzięk jedwabiu, tuszujący najgorsze błędy. Przed każdym obrazkiem jestem zupełną amatorką.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. knocę
    knocimy
    2 os. knocisz
    knocicie
    3 os. knoci
    knocą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. knociłem
    +(e)m knocił
    knociłam
    +(e)m knociła
    knociłom
    +(e)m knociło
    knociliśmy
    +(e)śmy knocili
    knociłyśmy
    +(e)śmy knociły
    2 os. knociłeś
    +(e)ś knocił
    knociłaś
    +(e)ś knociła
    knociłoś
    +(e)ś knociło
    knociliście
    +(e)ście knocili
    knociłyście
    +(e)ście knociły
    3 os. knocił
    knociła
    knociło
    knocili
    knociły

    bezosobnik: knocono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę knocił
    będę knocić
    będę knociła
    będę knocić
    będę knociło
    będę knocić
    będziemy knocili
    będziemy knocić
    będziemy knociły
    będziemy knocić
    2 os. będziesz knocił
    będziesz knocić
    będziesz knociła
    będziesz knocić
    będziesz knociło
    będziesz knocić
    będziecie knocili
    będziecie knocić
    będziecie knociły
    będziecie knocić
    3 os. będzie knocił
    będzie knocić
    będzie knociła
    będzie knocić
    będzie knociło
    będzie knocić
    będą knocili
    będą knocić
    będą knociły
    będą knocić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. knoćmy
    2 os. knoć
    knoćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. knociłbym
    bym knocił
    knociłabym
    bym knociła
    knociłobym
    bym knociło
    knocilibyśmy
    byśmy knocili
    knociłybyśmy
    byśmy knociły
    2 os. knociłbyś
    byś knocił
    knociłabyś
    byś knociła
    knociłobyś
    byś knociło
    knocilibyście
    byście knocili
    knociłybyście
    byście knociły
    3 os. knociłby
    by knocił
    knociłaby
    by knociła
    knociłoby
    by knociło
    knociliby
    by knocili
    knociłyby
    by knociły

    bezosobnik: knocono by

    bezokolicznik: knocić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: knocąc

    gerundium: knocenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: knocący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: knocony

    odpowiednik aspektowy: sknocić

  • bez ograniczeń + knocić +
    CO
  • Zob.  knot 

CHRONOLOGIZACJA:
1902, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 07.03.2017