kołować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poruszać się w powietrzu po trasie zbliżonej do okręgu

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport powietrzny

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

ptaki

hiperonimy:

krążyć

	Każdy gatunek ma inną strategię łowienia: orlik i orzeł przedni lubią powoli okrążać swoje rewiry, siadać na wysokich drzewach i obserwować okolicę, jastrząb poluje z zasadzki i rzadko kołuje, a myszołów [...] najchętniej kołuje w powietrznym kominie, sprytnie wykorzystując prądy wznoszące. źródło: NKJP: Podglądanie zwierząt w Bieszczadach, Nowiny Raciborskie, 2004-06-29
	Na niebie kołowały nieprawdopodobne stada ptaków. źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak,1999
	Nad głowami kołował dwupłatowiec o skrzydłach kształtem przypominających sierpy. źródło: NKJP: Krąg historii nad ogrodem lotników: Dziennik Polski, 2003-09-26
	W powietrzu kołowały strzępy papieru. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Moim towarzyszem bywał tylko wiatr, czasem krzyk mew kołujących gdzieś niżej pode mną. źródło: NKJP: Jacek Bocheński:Tyberiusz Cezar, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kołowałem +(e)m kołował	kołowałam +(e)m kołowała	kołowałom +(e)m kołowało	kołowaliśmy +(e)śmy kołowali	kołowałyśmy +(e)śmy kołowały
2 os.	kołowałeś +(e)ś kołował	kołowałaś +(e)ś kołowała	kołowałoś +(e)ś kołowało	kołowaliście +(e)ście kołowali	kołowałyście +(e)ście kołowały
3 os.	kołował	kołowała	kołowało	kołowali	kołowały

bezosobnik: kołowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kołował będę kołować	będę kołowała będę kołować	będę kołowało będę kołować	będziemy kołowali będziemy kołować	będziemy kołowały będziemy kołować
2 os.	będziesz kołował będziesz kołować	będziesz kołowała będziesz kołować	będziesz kołowało będziesz kołować	będziecie kołowali będziecie kołować	będziecie kołowały będziecie kołować
3 os.	będzie kołował będzie kołować	będzie kołowała będzie kołować	będzie kołowało będzie kołować	będą kołowali będą kołować	będą kołowały będą kołować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kołujmy
2 os.	kołuj	kołujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kołowałbym bym kołował	kołowałabym bym kołowała	kołowałobym bym kołowało	kołowalibyśmy byśmy kołowali	kołowałybyśmy byśmy kołowały
2 os.	kołowałbyś byś kołował	kołowałabyś byś kołowała	kołowałobyś byś kołowało	kołowalibyście byście kołowali	kołowałybyście byście kołowały
3 os.	kołowałby by kołował	kołowałaby by kołowała	kołowałoby by kołowało	kołowaliby by kołowali	kołowałyby by kołowały

bezosobnik: kołowano by

bezokolicznik: kołować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kołując

gerundium: kołowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kołujący

+

kołować

+

GDZIE

Zob. koło