-
1.
pot. osoba o radosnym usposobieniu, skłonna do żartów -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
synonimy: żartowniś
-
- klasowy; największy wesołek
- być wesołkiem
-
Do dziś ma ogromne poczucie humoru. Po maturze było dla nas zaskoczeniem, że wybrał teologię. Pierwszy klasowy wesołek i rozrabiaka - w dobrym tego słowa znaczeniu.
źródło: NKJP: 47 lat później, Dziennik Polski, 2003-09-22
W czasie całego rejsu udawałem wesołka, ale pilnie obserwowałem kolegów i zastanawiałem się, który z nich jest „wtyczką”, i chyba dość szybko odgadłem.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Mój przyjaciel zdrajca, 2004
Był wesołkiem, to prawda, ale drzemiący w nim lekkoduch stanowił tylko pozór. Bardzo się przejmował tym co o nim mówią, nie był człowiekiem niefrasobliwym.
źródło: NKJP: Marcin Król: Ekscentryk kina, Trybuna Śląska, 2004-10-02
Chłopcy nie żyją... [...] Byli młodzi, radośni, wesołki, dusze towarzystwa, niezwykle uzdolnieni, kochali góry - to pierwsze co ludziom przychodzi na myśl.
źródło: NKJP: Halina Kraczyńska: Odeszli na wieczny dyżur, Gazeta Krakowska, 2002-01-04
Oj, nie jesteśmy narodem wesołków. Tym bardziej, że co czwarty Polak nie śmiał się w tym roku wcale, co drugi - rzadziej niż raz na dwa miesiące, a tylko co dziesiąty częściej niż raz w tygodniu.
źródło: NKJP: Elżbieta Smoleńska, Nina Wojciechowska: Sondaż \„Gazety\”, Gazeta Wyborcza, 1992-12-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wesołek
wesołkowie
ndepr wesołki
depr D. wesołka
wesołków
C. wesołkowi
wesołkom
B. wesołka
wesołków
N. wesołkiem
wesołkami
Ms. wesołku
wesołkach
W. wesołku
wesołkowie
ndepr wesołki
depr -
Zob. wesoły