rozpleść się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

rozłączyć się, tak by nie tworzyć spójnej całości

ATEMATYCZNY

	antonimy:	spleść się
	hiperonimy:	rozłączyć się

Nad czym tu płakać? Że mój i Twój los rozplótł się nagle [...]?

źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005

Nasze historie rozplotły się dość nagle, bo gdy zarobiliśmy trochę na wakacje, to pojechał z dziewczyną nad morze.

źródło: Internet: rozwydrzonastatuetka.blox.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplotłem się +(e)m się rozplótł	rozplotłam się +(e)m się rozplotła	rozplotłom się +(e)m się rozplotło	rozpletliśmy się +(e)śmy się rozpletli	rozplotłyśmy się +(e)śmy się rozplotły
2 os.	rozplotłeś się +(e)ś się rozplótł	rozplotłaś się +(e)ś się rozplotła	rozplotłoś się +(e)ś się rozplotło	rozpletliście się +(e)ście się rozpletli	rozplotłyście się +(e)ście się rozplotły
3 os.	rozplótł się	rozplotła się	rozplotło się	rozpletli się	rozplotły się

bezosobnik: rozpleciono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozplećmy się
2 os.	rozpleć się	rozplećcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozplótłbym się bym się rozplótł	rozplotłabym się bym się rozplotła	rozplotłobym się bym się rozplotło	rozpletlibyśmy się byśmy się rozpletli	rozplotłybyśmy się byśmy się rozplotły
2 os.	rozplótłbyś się byś się rozplótł	rozplotłabyś się byś się rozplotła	rozplotłobyś się byś się rozplotło	rozpletlibyście się byście się rozpletli	rozplotłybyście się byście się rozplotły
3 os.	rozplótłby się by się rozplótł	rozplotłaby się by się rozplotła	rozplotłoby się by się rozplotło	rozpletliby się by się rozpletli	rozplotłyby się by się rozplotły

bezosobnik: rozpleciono by się

bezokolicznik: rozpleść się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozplótłszy się

gerundium: rozplecenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozplatać się

Zob. pleść