koegzystować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. istnieć razem w tym samym czasie lub miejscu, nie wywołując konfliktu

ATEMATYCZNY

	synonimy:	współegzystować współżyć
	hiperonimy:	współistnieć

	Jak pan napisał, istotą kapitalizmu jest, że bieda i bogactwo koegzystują ze sobą, a różnice społeczne i ekonomiczne, to pochodna ludzkich umiejętności, zaradności, talentów, sprytu itp. źródło: NKJP: Andrzej Grygierczyk: Dylematy pięknoducha, Trybuna Śląska, 2003-03-12
	Bierzmy przykład z Zachodu, gdzie już od dawna nikt nie toczy romantycznych bojów przeciwko jakimś „izmom”, wszyscy twórcy zgodnie koegzystują, uprawiając taką sztukę, na jaką mają ochotę. źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Rzeźbić ze związanymi rękami, Polityka, 2000-12-16
	Ponieważ sytuacja jest taka, jaka jest, i niestety nie zanosi się na lepsze, musimy po prostu nauczyć się koegzystować z toksycznymi ludźmi, również - a może przede wszystkim - w pracy. źródło: NKJP: Ewa Hurhal: Toksyczny menedżer, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-01-31
	Zieleń zderza się z bielami, śródziemnomorskie mity z mitologią gorlickiego dzieciństwa. W obrazach Włodzimierza Kunza koegzystują w całkowitej harmonii, pełnej zniewalającego uroku. źródło: NKJP: Mity dalsze i najbliższe, Dziennik Polski, 2000-10-20
	Przy dworcu autobusowym MPK na Nowym Kleparzu koegzystują przewoźnicy miejscy i prywatni, tzw. busiarze. źródło: NKJP: (LIG): Przeprowadzka nierychliwa, Gazeta Krakowska, 2002-08-06

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	koegzystowałem +(e)m koegzystował	koegzystowałam +(e)m koegzystowała	koegzystowałom +(e)m koegzystowało	koegzystowaliśmy +(e)śmy koegzystowali	koegzystowałyśmy +(e)śmy koegzystowały
2 os.	koegzystowałeś +(e)ś koegzystował	koegzystowałaś +(e)ś koegzystowała	koegzystowałoś +(e)ś koegzystowało	koegzystowaliście +(e)ście koegzystowali	koegzystowałyście +(e)ście koegzystowały
3 os.	koegzystował	koegzystowała	koegzystowało	koegzystowali	koegzystowały

bezosobnik: koegzystowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę koegzystował będę koegzystować	będę koegzystowała będę koegzystować	będę koegzystowało będę koegzystować	będziemy koegzystowali będziemy koegzystować	będziemy koegzystowały będziemy koegzystować
2 os.	będziesz koegzystował będziesz koegzystować	będziesz koegzystowała będziesz koegzystować	będziesz koegzystowało będziesz koegzystować	będziecie koegzystowali będziecie koegzystować	będziecie koegzystowały będziecie koegzystować
3 os.	będzie koegzystował będzie koegzystować	będzie koegzystowała będzie koegzystować	będzie koegzystowało będzie koegzystować	będą koegzystowali będą koegzystować	będą koegzystowały będą koegzystować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		koegzystujmy
2 os.	koegzystuj	koegzystujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	koegzystowałbym bym koegzystował	koegzystowałabym bym koegzystowała	koegzystowałobym bym koegzystowało	koegzystowalibyśmy byśmy koegzystowali	koegzystowałybyśmy byśmy koegzystowały
2 os.	koegzystowałbyś byś koegzystował	koegzystowałabyś byś koegzystowała	koegzystowałobyś byś koegzystowało	koegzystowalibyście byście koegzystowali	koegzystowałybyście byście koegzystowały
3 os.	koegzystowałby by koegzystował	koegzystowałaby by koegzystowała	koegzystowałoby by koegzystowało	koegzystowaliby by koegzystowali	koegzystowałyby by koegzystowały

bezosobnik: koegzystowano by

bezokolicznik: koegzystować

imiesłów przysłówkowy współczesny: koegzystując

gerundium: koegzystowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: koegzystujący

	+	koegzystować	+	z KIM/CZYM
Rzpl	+	koegzystować	+

Od: ko- (z łac. com 'współ') i egzystować