-
1.b
pejorat. osoba która nie wyróżnia się inteligencją, wiedzą ani zdolnościami -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
synonimy: przeciętniak
średniak
antonimy: geniusz
-
- polityczna miernota
-
Tam do szkół podoficerskich deleguje się czasowo najlepszych oficerów z linii, a nie jakieś miernoty.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
Będzie równie dobrym żołnierzem, co potulna miernota, a może nawet lepszym.
źródło: NKJP: Świat umysłu, Cosmopolitan, nr 09, 2000
Wypadałoby wreszcie przestać usprawiedliwiać miernotów u władzy „komuną” po 20 latach od jej upadku.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
Co do miernoty z ładną buzią... Niedawno jakiś pismak zapytał mnie, jak się czuję jako aktorka, która zwyciężyła w plebiscycie na... najładniejszy brzuszek. Więc mu odpowiedziałam: W ogóle się sobie nie podobam.
źródło: NKJP: 5 pytań do... Keiry Knightley, Mazowieckie To i Owo, 2005-05-28
W tym wyścigu przegrywa się z miernotami, bo miernoty otrzymują dodatkowe punkty.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. miernota
miernoty
D. miernoty
miernotów
miernot
C. miernocie
miernotom
B. miernotę
miernotów
miernoty
N. miernotą
miernotami
Ms. miernocie
miernotach
W. miernoto
miernoty
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm miernot , B. lm miernoty . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm miernotów lub r. ż, D lm miernot , B. lm miernoty
-
Zob. mierzyć