-
1.
we wskazywanym właśnie przez mówiącego, nie charakteryzowanym dokładniej miejscu, które jest tym miejscem, w którym znajduje się mówiący lub postrzeganym jako bliskie mówiącemu -
W użyciu wewnątrztekstowym odnosi się do miejsca, które zostało wskazane w tekście.
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
- leżeć, występować, żyć tu; przybyć, przyjeżdżać, przynieść trafić, wrócić tu; słychać, widać tu
-
W taką pogodę na pewno tu nie przyjdzie.
źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
Taka między babami nie ma czego szukać, dlatego przyjeżdżała tu, do Żłobisk, chociaż tutaj nie ma nic.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955
ARTUR - Gdzie? W którym miejscu? (dotyka jej ramienia, już bez dotychczasowych intencji)
ALA (odsłania ramię) - Tu ...źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
Po opuszczeniu go i po rekonwalescencji podróżuje po Europie i w roku 1914 wraca do Wrocławia. Tu po wybuchu wojny, jako obywatel rosyjski, zostaje internowany i osadzony w więzieniu na Kletschkauerstrasse.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Ponownie zwątpił, czy tu, gdzie teraz był, istnieli ludzie.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
-
część mowy: przysłówek
-
psł. *tu
Pierwotna forma miejscownika l. poj. psł. zaimka *tъ 'ten', zob. ten .