błyszczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odbijać światło i dzięki temu słabo świecić

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

	synonimy:	błyszczeć się lśnić lśnić się połyskiwać szklić się
	hiperonimy:	świecić

gwiazda, księżyc; morze, jezioro, woda; dach, parkiet, podłoga, szyba; samochód; hełm, zbroja; kreacja, sukienka, szata; łysina błyszczy; buty, lakierki; oczy, włosy, zęby błyszczą
błyszczeć nowością
błyszczeć od deszczu, od łez, od potu, od wilgoci; w słońcu, w świetle
błyszczeć gniewnie

	- Do widzenia - Mrawiński odwraca się plecami, odchodzi błyszcząc gładką, gołą czaszką. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
	Gospodyni była prawie jego wzrostu, szczupła i wiotka, ubrana w elegancką, czarną, dość opiętą sukienkę ze sporym dekoltem, na którym błyszczał podwójny sznur pereł. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K., 2006
	[...] Lejla zabierała się do czyszczenia butów. Mokrą szmatką usuwała błoto z cholew, potem specjalną szczotką je pastowała, aż błyszczały. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
	Wolski kościółek był niewielki i chłodny. Naprzeciwko nas błyszczał rozjaśniony ołtarz z Jezusem przytulonym do złotego krzyża. źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Asystent śmierci. Powieść o karykaturach Mahometa, o miłości i nienawiści w Europie, 2007
	Dziś są to auta, które niewiele mają wspólnego z pierwotnymi konstrukcjami. Stylizowane karoserie, czerwony lakier, błyszczące felgi i nowe opony, zespoły reflektorów i inne „bajery” [...]. źródło: NKJP: K.Jakubowski: Mława: Rajdowcy z Kuklina, Tygodnik Ciechanowski, 2003-07-15

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błyszczałem +(e)m błyszczał	błyszczałam +(e)m błyszczała	błyszczałom +(e)m błyszczało	błyszczeliśmy +(e)śmy błyszczeli	błyszczałyśmy +(e)śmy błyszczały
2 os.	błyszczałeś +(e)ś błyszczał	błyszczałaś +(e)ś błyszczała	błyszczałoś +(e)ś błyszczało	błyszczeliście +(e)ście błyszczeli	błyszczałyście +(e)ście błyszczały
3 os.	błyszczał	błyszczała	błyszczało	błyszczeli	błyszczały

bezosobnik: błyszczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę błyszczał będę błyszczeć	będę błyszczała będę błyszczeć	będę błyszczało będę błyszczeć	będziemy błyszczeli będziemy błyszczeć	będziemy błyszczały będziemy błyszczeć
2 os.	będziesz błyszczał będziesz błyszczeć	będziesz błyszczała będziesz błyszczeć	będziesz błyszczało będziesz błyszczeć	będziecie błyszczeli będziecie błyszczeć	będziecie błyszczały będziecie błyszczeć
3 os.	będzie błyszczał będzie błyszczeć	będzie błyszczała będzie błyszczeć	będzie błyszczało będzie błyszczeć	będą błyszczeli będą błyszczeć	będą błyszczały będą błyszczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		błyszczmy
2 os.	błyszcz	błyszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błyszczałbym bym błyszczał	błyszczałabym bym błyszczała	błyszczałobym bym błyszczało	błyszczelibyśmy byśmy błyszczeli	błyszczałybyśmy byśmy błyszczały
2 os.	błyszczałbyś byś błyszczał	błyszczałabyś byś błyszczała	błyszczałobyś byś błyszczało	błyszczelibyście byście błyszczeli	błyszczałybyście byście błyszczały
3 os.	błyszczałby by błyszczał	błyszczałaby by błyszczała	błyszczałoby by błyszczało	błyszczeliby by błyszczeli	błyszczałyby by błyszczały

bezosobnik: błyszczano by

bezokolicznik: błyszczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: błyszcząc

gerundium: błyszczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: błyszczący

psł. *blьščati