kluski kładzione - Wielki słownik języka polskiego PAN

kulin. kluski z ciasta składającego się z jajka i mąki pszennej, które nabiera się łyżką i wkłada do gotującej się wody

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

	Gulasz podaję z ziemniakami lub kluskami kładzionymi i surówkami z warzyw. źródło: NKJP: Monika Babcia z Jeżyc (K): Obiad z Expressem, Gazeta Poznańska, 2002-06-10
	Na drugie danie można wybrać zapiekankę z fasoli i purée z kapusty albo kluski kładzione z sosem pomidorowym, papryką i utartym serem. źródło: NKJP: Maria Grodecka: Wegetariańskie okruchy, 2007
	Potem, gdy państwo odebrało rzeźnikowi interes, babcia gotowała częściej pyzy, kopytka i kluski kładzione. Mąkę i kartofle kupowałyśmy od chłopa, o wiele taniej niż w sklepie, i martwiłyśmy się tylko, żeby nam starczyło na chleb, mleko i węgiel. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Sos pieczeniowy przygotowujemy z tłuszczu, który pozostał nam z upieczonej kaczki w brytfannie, zagęszczamy mąką (ok. 3-4 łyżeczki) i doprawiamy. Tak przygotowaną kaczkę najlepiej podać z kładzionymi kluskami i czerwoną kapustą. źródło: NKJP: (zem): Kaczka skubana, Dziennik Bałtycki, 2005-08-19

typ frazy: fraza rzeczownikowa

p2, odmienny: kluski , kładzione