przegonić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przemieścić się, przebywając na tyle dużą odległość lub poruszając się na tyle szybko, by odczuć skutki tego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Jego przygoda z biegami długodystansowymi zaczęła się w 1948 roku, razem z podjęciem nauki w skierniewickim liceum. Wówczas nie było do pomyślenia, by uczniowie przynajmniej raz w roku nie przegonili się po świeżym powietrzu. Mogli wybierać między biegiem na 1 kilometr wiosną lub marszem na 10 kilometrów jesienią. źródło: NKJP: Sławomir Burzyński: Spacerowe kółeczko z ładnymi widokami, Dziennik Łódzki, 2007-05-15
	Przegonili się nieźle, wciąż z trudem łapali oddech. A jednak [...] nikt ich nie gonił. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	[...] zwabiony powietrzem, przegoniłem się po górach [...]. źródło: Internet: pl.tripadvisor.com
	[...] był powód, żeby rower odkurzyć i przegonić się po mieście. źródło: Internet: oc.achjoj.info

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłem się +(e)m się przegonił	przegoniłam się +(e)m się przegoniła	przegoniłom się +(e)m się przegoniło	przegoniliśmy się +(e)śmy się przegonili	przegoniłyśmy się +(e)śmy się przegoniły
2 os.	przegoniłeś się +(e)ś się przegonił	przegoniłaś się +(e)ś się przegoniła	przegoniłoś się +(e)ś się przegoniło	przegoniliście się +(e)ście się przegonili	przegoniłyście się +(e)ście się przegoniły
3 os.	przegonił się	przegoniła się	przegoniło się	przegonili się	przegoniły się

bezosobnik: przegoniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegońmy się
2 os.	przegoń się	przegońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegoniłbym się bym się przegonił	przegoniłabym się bym się przegoniła	przegoniłobym się bym się przegoniło	przegonilibyśmy się byśmy się przegonili	przegoniłybyśmy się byśmy się przegoniły
2 os.	przegoniłbyś się byś się przegonił	przegoniłabyś się byś się przegoniła	przegoniłobyś się byś się przegoniło	przegonilibyście się byście się przegonili	przegoniłybyście się byście się przegoniły
3 os.	przegoniłby się by się przegonił	przegoniłaby się by się przegoniła	przegoniłoby się by się przegoniło	przegoniliby się by się przegonili	przegoniłyby się by się przegoniły

bezosobnik: przegoniono by się

bezokolicznik: przegonić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegoniwszy się

gerundium: przegonienie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

przegonić się

+

(po CZYM)

Zob. gonić