klaskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uderzać dłonią w dłoń, powodując powstanie charakterystycznego odgłosu, w celu przywołania kogoś, wyrażenia radości, podziękowania lub uznania i zachwytu

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Połączenia

tłum klaskał; widownia klaskała; goście, ludzie, zebrani klaskali; dzieci, panie klaskały
klaskać z radości
klaskać w dłonie
klaskać i gwizdać, klaskać i krzyczeć, klaskać i śpiewać; skakać i klaskać, tańczyć i klaskać

Cytaty

	Po filmie wszyscy zaproszeni goście długo klaskali na stojąco. źródło: NKJP: Marek Twaróg: Do świętego z intencjami, Dziennik Zachodni, 2006-04-01
	Ktoś wołał z dachu i klaskał w dłonie, by zwrócić ich uwagę. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Klaszczę trzykrotnie złożonymi dłońmi, co jest buddyjskim odpowiednikiem katolickiego żegnania się znakiem krzyża. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
	Dwie z dziewcząt porwały się za ręce, wybiegły na środek rusztowania i poczęły wirować, rytmicznie klaszcząc w dłonie. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	Koła samolotu uderzyły o beton lotniska, ludzie zaczęli klaskać, a ona była tak wyczerpana, że ledwie mogła podnieść się z fotela. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	klaskam klaszczę	klaskamy klaszczemy
2 os.	klaskasz klaszczesz	klaskacie klaszczecie
3 os.	klaska klaszcze	klaskają klaszczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klaskałem +(e)m klaskał	klaskałam +(e)m klaskała	klaskałom +(e)m klaskało	klaskaliśmy +(e)śmy klaskali	klaskałyśmy +(e)śmy klaskały
2 os.	klaskałeś +(e)ś klaskał	klaskałaś +(e)ś klaskała	klaskałoś +(e)ś klaskało	klaskaliście +(e)ście klaskali	klaskałyście +(e)ście klaskały
3 os.	klaskał	klaskała	klaskało	klaskali	klaskały

bezosobnik: klaskano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę klaskał będę klaskać	będę klaskała będę klaskać	będę klaskało będę klaskać	będziemy klaskali będziemy klaskać	będziemy klaskały będziemy klaskać
2 os.	będziesz klaskał będziesz klaskać	będziesz klaskała będziesz klaskać	będziesz klaskało będziesz klaskać	będziecie klaskali będziecie klaskać	będziecie klaskały będziecie klaskać
3 os.	będzie klaskał będzie klaskać	będzie klaskała będzie klaskać	będzie klaskało będzie klaskać	będą klaskali będą klaskać	będą klaskały będą klaskać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		klaskajmy klaszczmy
2 os.	klaskaj klaszcz	klaskajcie klaszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klaskałbym bym klaskał	klaskałabym bym klaskała	klaskałobym bym klaskało	klaskalibyśmy byśmy klaskali	klaskałybyśmy byśmy klaskały
2 os.	klaskałbyś byś klaskał	klaskałabyś byś klaskała	klaskałobyś byś klaskało	klaskalibyście byście klaskali	klaskałybyście byście klaskały
3 os.	klaskałby by klaskał	klaskałaby by klaskała	klaskałoby by klaskało	klaskaliby by klaskali	klaskałyby by klaskały

bezosobnik: klaskano by

bezokolicznik: klaskać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

klaskając
klaszcząc

gerundium: klaskanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	klaskanie	klaskania
D.	klaskania	klaskań
C.	klaskaniu	klaskaniom
B.	klaskanie	klaskania
N.	klaskaniem	klaskaniami
Ms.	klaskaniu	klaskaniach
W.	klaskanie	klaskania

imiesłów przymiotnikowy czynny: klaskający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	klaskający klaszczący	klaskający klaszczący	klaskający klaszczący	klaskające klaszczące	klaskająca klaszcząca
D.	klaskającego klaszczącego	klaskającego klaszczącego	klaskającego klaszczącego	klaskającego klaszczącego	klaskającej klaszczącej
C.	klaskającemu klaszczącemu	klaskającemu klaszczącemu	klaskającemu klaszczącemu	klaskającemu klaszczącemu	klaskającej klaszczącej
B.	klaskającego klaszczącego	klaskającego klaszczącego	klaskający klaszczący	klaskające klaszczące	klaskającą klaszczącą
N.	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającą klaszczącą
Ms.	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającej klaszczącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	klaskający klaszczący	klaskający klaszczący	klaskające klaszczące	klaskające klaszczące
D.	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących
C.	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym	klaskającym klaszczącym
B.	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskające klaszczące
N.	klaskającymi klaszczącymi	klaskającymi klaszczącymi	klaskającymi klaszczącymi	klaskającymi klaszczącymi
Ms.	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących	klaskających klaszczących

odpowiednik aspektowy: klasnąć

Pochodzenie

psł. *klěskati 'uderzać z odgłosem, trzaskać, plaskać, klaskać'