klaskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uderzając czymś o coś, wydawać dźwięk podobny do tego, który powstaje przy klaskaniu dłońmi

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

	Głośno klaskały o nierówny bruk kopyta chudej szkapy ciągnącej dorożkę. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Z rozwianymi połami płaszcza, słysząc, jak kule klaszczą o mur, dopadł narożnika. źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 20, 1957
	Do moich uszu dobiegło klaskanie mniszych sandałów i po chwili okienko w bramie otwarło się z trzaskiem. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Ani śladu naturalnych odgłosów tej szczególnej nocnej ciszy, na którą składa się szereg miłych dla ucha, kojących dźwięków: klaskanie fali o bok kadłuba, szelest wody rozgarnianej przez dziób, pokrzykiwanie, poświstywanie wiatru w wantach [...]. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klaskałem +(e)m klaskał	klaskałam +(e)m klaskała	klaskałom +(e)m klaskało	klaskaliśmy +(e)śmy klaskali	klaskałyśmy +(e)śmy klaskały
2 os.	klaskałeś +(e)ś klaskał	klaskałaś +(e)ś klaskała	klaskałoś +(e)ś klaskało	klaskaliście +(e)ście klaskali	klaskałyście +(e)ście klaskały
3 os.	klaskał	klaskała	klaskało	klaskali	klaskały

bezosobnik: klaskano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę klaskał będę klaskać	będę klaskała będę klaskać	będę klaskało będę klaskać	będziemy klaskali będziemy klaskać	będziemy klaskały będziemy klaskać
2 os.	będziesz klaskał będziesz klaskać	będziesz klaskała będziesz klaskać	będziesz klaskało będziesz klaskać	będziecie klaskali będziecie klaskać	będziecie klaskały będziecie klaskać
3 os.	będzie klaskał będzie klaskać	będzie klaskała będzie klaskać	będzie klaskało będzie klaskać	będą klaskali będą klaskać	będą klaskały będą klaskać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		klaskajmy klaszczmy
2 os.	klaskaj klaszcz	klaskajcie klaszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klaskałbym bym klaskał	klaskałabym bym klaskała	klaskałobym bym klaskało	klaskalibyśmy byśmy klaskali	klaskałybyśmy byśmy klaskały
2 os.	klaskałbyś byś klaskał	klaskałabyś byś klaskała	klaskałobyś byś klaskało	klaskalibyście byście klaskali	klaskałybyście byście klaskały
3 os.	klaskałby by klaskał	klaskałaby by klaskała	klaskałoby by klaskało	klaskaliby by klaskali	klaskałyby by klaskały

bezosobnik: klaskano by

bezokolicznik: klaskać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

klaskając
klaszcząc

gerundium: klaskanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: klaskający

odpowiednik aspektowy: klasnąć

+

klaskać

+

(o CO)

psł. *klěskati 'uderzać z odgłosem, trzaskać, plaskać, klaskać'