klasnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uderzyć dłonią w dłoń, powodując powstanie charakterystycznego odgłosu, w celu przywołania kogoś, wyrażenia radości, podziękowania lub uznania i zachwytu

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Połączenia

klasnąć dwa (trzy) razy
klasnąć w dłonie, w ręce
klasnąć głośno

Cytaty

Klasnęła w dłonie i z krzeseł pod ścianą podniosło się kilka dziewcząt.

źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998

Dla przeintelektualizowanych czeskich krytyków śmiech dla śmiechu jest nie do przyjęcia. Są zachwyceni, gdy widz uśmiecha się półgębkiem, macha mądrze głową, od czasu do czasu klaśnie. Kiedy pokłada się ze śmiechu, piszą, że to tanie żarty.

źródło: NKJP: Join z bain, Dziennik Polski, 2008-01-29

Narysowałem ołówkiem jej portret, bardzo się ucieszyła, klasnęła, powiedziała „Bóg zapłać”, pocałowała mnie w policzek.

źródło: NKJP: Wojciech Chmielewski: Kawa u Doroty, 2010

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	klasnę	klaśniemy
2 os.	klaśniesz	klaśniecie
3 os.	klaśnie	klasną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klasnąłem +(e)m klasnął	klasnęłam +(e)m klasnęła	klasnęłom +(e)m klasnęło	klasnęliśmy +(e)śmy klasnęli	klasnęłyśmy +(e)śmy klasnęły
2 os.	klasnąłeś +(e)ś klasnął	klasnęłaś +(e)ś klasnęła	klasnęłoś +(e)ś klasnęło	klasnęliście +(e)ście klasnęli	klasnęłyście +(e)ście klasnęły
3 os.	klasnął	klasnęła	klasnęło	klasnęli	klasnęły

bezosobnik: klaśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		klaśnijmy
2 os.	klaśnij	klaśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klasnąłbym bym klasnął	klasnęłabym bym klasnęła	klasnęłobym bym klasnęło	klasnęlibyśmy byśmy klasnęli	klasnęłybyśmy byśmy klasnęły
2 os.	klasnąłbyś byś klasnął	klasnęłabyś byś klasnęła	klasnęłobyś byś klasnęło	klasnęlibyście byście klasnęli	klasnęłybyście byście klasnęły
3 os.	klasnąłby by klasnął	klasnęłaby by klasnęła	klasnęłoby by klasnęło	klasnęliby by klasnęli	klasnęłyby by klasnęły

bezosobnik: klaśnięto by

bezokolicznik: klasnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: klasnąwszy

gerundium: klaśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	klaśnięcie	klaśnięcia
D.	klaśnięcia	klaśnięć
C.	klaśnięciu	klaśnięciom
B.	klaśnięcie	klaśnięcia
N.	klaśnięciem	klaśnięciami
Ms.	klaśnięciu	klaśnięciach
W.	klaśnięcie	klaśnięcia

odpowiednik aspektowy: klaskać

Pochodzenie

Zob. klaskać