-
1.
duży zespół ludzi wyposażonych w broń, mający zapewnić państwu bezpieczeństwo oraz prowadzić działania wojenne -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna -
- regularne; odrodzone wojsko; wojsko niemieckie, polskie, radzieckie...
- wojsko i administracja, wojsko i harcerstwo, wojsko i milicja, wojsko i policja, wojsko i straż graniczna
- dowódca; oddział, jednostki; uzbrojenie; przegląd, reorganizacja, rozbudowa; pomoc wojska
- broń, koszary, mundury; dostawy, wyżywienie, zaopatrzenie, żołd, żywność dla wojska; pobór do wojska
- kariera, pobyt, służba; bunt, spisek; czystki, dekomunizacja; dyscyplina; fala, korupcja, samobójstwa w wojsku
- użycie wojska do czegoś
- zaopatrywać wojsko w coś
- wstąpić; powołać, wcielić kogoś do wojska; odejść z wojska
- służyć, walczyć w wojsku
-
Jerzy służył w wojsku carskim od 1914, a powrócił z wojny z korpusem gen. Dowbora–Muśnickiego.
źródło: NKJP: Michał Palica: Kawiarenki, restauracje odpłynęły w dal, Tygodnik Rybnicki, 2008-01-08
Ranga dekretu powodowała najwyższe prawne umocowanie żandarmerii w strukturach wojska i państwa.
źródło: NKJP: Adam Koczanowski: Dzieje żandarmerii polskiej do 1939 roku, 2005
Rada Regencyjna nie miała faktycznie żadnej władzy nad wojskiem, a Piłsudski mógł ją faktycznie uzyskać tylko dzięki sieci swych bliskich współpracowników.
źródło: NKJP: S.Żagiel: Gdy odradzała się Polska..., Tygodnik Ciechanowski, 2003-11-11
Poligony wojskowe pozostające w trwałym zarządzie lub w posiadaniu [...] Ministra Obrony Narodowej mogą być udostępniane wojskom obcym, nieodpłatnie lub odpłatnie.
źródło: NKJP: Dz.U. z 1999r. Nr 93, poz. 1063
Po raz kolejny wojsko polskie prezentuje swoje oddanie dla ojczyzny: nie narzekając i nie strajkując.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 09.12.1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wojsko
wojska
D. wojska
wojsk
C. wojsku
wojskom
B. wojsko
wojska
N. wojskiem
wojskami
Ms. wojsku
wojskach
W. wojsko
wojska
-
psł. *vojьsko 'wojsko (< to, co należy do wojów, wojowników)'
Urzeczownikowiony pierwotny przymiotnik r.n. z przyrostkiem *-ьskъ, -a, -o od psł. *vojь (zob. woj )