-
2.
pot. określona grupa żołnierzy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- wojsko idzie, maszeruje
-
Wszedł ktoś z dworu i powiedział, że wojsko idzie do wsi.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Droga wiodła wśród lasów, wojsko maszerowało więc w długiej kolumnie, rozciągniętej na kilka kilometrów.
źródło: NKJP: Internet
Następnego dnia, gdy wojsko poszło dalej, mudżahedini wrócili i wymordowali na rynku 118 żołnierzy rządowych.
źródło: NKJP: Adalbert Krupiński: Stingery nad Amu-Darią, Gazeta Wyborcza, 1993-05-21
Tam spotkaliśmy wojsko, a jego dowódca, porucznik Alfonso Blanco Rodriguez, okazał się ciekawym człowiekiem.
źródło: NKJP: (sem): Podróż dla wytrwałych, Nowiny Raciborskie, 2004-02-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wojsko
wojska
D. wojska
wojsk
C. wojsku
wojskom
B. wojsko
wojska
N. wojskiem
wojskami
Ms. wojsku
wojskach
W. wojsko
wojska
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *vojьsko 'wojsko (< to, co należy do wojów, wojowników)'
Urzeczownikowiony pierwotny przymiotnik r.n. z przyrostkiem *-ьskъ, -a, -o od psł. *vojь (zob. woj )