gliniarz

  • pot.  policjant
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe

    • stary; dobry, zły; skorumpowany gliniarz
    • gliniarz i prokurator
  • Gliniarze, nie za bardzo wiedząc, co się dzieje, zalegli z bronią w ręku za samochodami i rozglądali się niespokojnie.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    Nowy komendant główny policji, gen. Leszek Szreder, jest uważany za policyjnego fachowca i dobrego gliniarza.

    źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: My podejrzewamy, nas podejrzewają, Polityka, 2003-11-15

    Przy małym stoliku siedzą naprzeciwko siebie gliniarz i rabuś. Badają się nawzajem, sondują.

    źródło: NKJP: Michał Kubalski: Wrogowie publiczni: Światła na scenę: Rozmowa przy kawie, Esensja, 2009-08-21

    - Przepraszam. No więc próbowałem to powstrzymać. Ale tam było pół tysiąca ludzi, połowa z jakimś żelastwem, a wszyscy głodni i wściekli. Etiopscy gliniarze od razu się zmyli.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. gliniarz
    gliniarze
    ndepr
    gliniarze
    depr
    D. gliniarza
    gliniarzów
    gliniarzy
    C. gliniarzowi
    gliniarzom
    B. gliniarza
    gliniarzów
    gliniarzy
    N. gliniarzem
    gliniarzami
    Ms. gliniarzu
    gliniarzach
    W. gliniarzu
    gliniarze
    ndepr
    gliniarze
    depr
  • Zob.  glina 

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 07.04.2016