wyostrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że jakieś narzędzie jest bardzo ostre

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	W przytułkowej kuchni znalazły się noże, wystarczyło je dobrze na kamieniu wyostrzyć [...]. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	Bardzo, bardzo dawno temu pierwotny człowiek, który dopiero uczył się polować na dzikie zwierzęta, znalazłszy kamień, wyostrzył go i używał do krojenia mięs i strugania drewna... źródło: NKJP: s.w.: Wielka kłótnia, ABC Techniki nr 2, 1980
	[...] spadła na niego taka straszna myśl, jakby jakieś opętanie, aby wyostrzyć nóż i pozarzynać nim najmłodsze dzieci, aby nie cierpiały nędzy i głodu. źródło: NKJP: Jerzy Kosiba: Klątwa Sanguszków?, Gazeta Krakowska, 2005-03-26
	Jak to dziecko wyleciało na podwórze, to miałem siekierę w ręku. Dobrze wyostrzoną. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania Kościół w Skaryszewie, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyostrzyłem +(e)m wyostrzył	wyostrzyłam +(e)m wyostrzyła	wyostrzyłom +(e)m wyostrzyło	wyostrzyliśmy +(e)śmy wyostrzyli	wyostrzyłyśmy +(e)śmy wyostrzyły
2 os.	wyostrzyłeś +(e)ś wyostrzył	wyostrzyłaś +(e)ś wyostrzyła	wyostrzyłoś +(e)ś wyostrzyło	wyostrzyliście +(e)ście wyostrzyli	wyostrzyłyście +(e)ście wyostrzyły
3 os.	wyostrzył	wyostrzyła	wyostrzyło	wyostrzyli	wyostrzyły

bezosobnik: wyostrzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyostrzmy wyostrzyjmy
2 os.	wyostrz wyostrzyj	wyostrzcie wyostrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyostrzyłbym bym wyostrzył	wyostrzyłabym bym wyostrzyła	wyostrzyłobym bym wyostrzyło	wyostrzylibyśmy byśmy wyostrzyli	wyostrzyłybyśmy byśmy wyostrzyły
2 os.	wyostrzyłbyś byś wyostrzył	wyostrzyłabyś byś wyostrzyła	wyostrzyłobyś byś wyostrzyło	wyostrzylibyście byście wyostrzyli	wyostrzyłybyście byście wyostrzyły
3 os.	wyostrzyłby by wyostrzył	wyostrzyłaby by wyostrzyła	wyostrzyłoby by wyostrzyło	wyostrzyliby by wyostrzyli	wyostrzyłyby by wyostrzyły

bezosobnik: wyostrzono by

bezokolicznik: wyostrzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wyostrzywszy

gerundium: wyostrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyostrzony

odpowiednik aspektowy: wyostrzać

+

wyostrzyć

+

CO

Zob. ostry