bujnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wprawić się w ruch, polegający na jednorazowym przechyleniu w przeciwne strony

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

[...] bujnął się na krześle z wysokim oparciem, stracił równowagę [...].

źródło: Michał Gołkowski: Sztywny, 2015

Bujnęła się jeszcze parę razy na krześle, nim ponownie otworzyła usta i pozwoliła słowom wypłynąć.

źródło: Internet: missfashion.pl

Bujnął się w hamaku ze trzy razy [...].

źródło: Internet: jbc.bj.uj.edu.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bujnąłem się +(e)m się bujnął	bujnęłam się +(e)m się bujnęła	bujnęłom się +(e)m się bujnęło	bujnęliśmy się +(e)śmy się bujnęli	bujnęłyśmy się +(e)śmy się bujnęły
2 os.	bujnąłeś się +(e)ś się bujnął	bujnęłaś się +(e)ś się bujnęła	bujnęłoś się +(e)ś się bujnęło	bujnęliście się +(e)ście się bujnęli	bujnęłyście się +(e)ście się bujnęły
3 os.	bujnął się	bujnęła się	bujnęło się	bujnęli się	bujnęły się

bezosobnik: bujnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bujnijmy się
2 os.	bujnij się	bujnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bujnąłbym się bym się bujnął	bujnęłabym się bym się bujnęła	bujnęłobym się bym się bujnęło	bujnęlibyśmy się byśmy się bujnęli	bujnęłybyśmy się byśmy się bujnęły
2 os.	bujnąłbyś się byś się bujnął	bujnęłabyś się byś się bujnęła	bujnęłobyś się byś się bujnęło	bujnęlibyście się byście się bujnęli	bujnęłybyście się byście się bujnęły
3 os.	bujnąłby się by się bujnął	bujnęłaby się by się bujnęła	bujnęłoby się by się bujnęło	bujnęliby się by się bujnęli	bujnęłyby się by się bujnęły

bezosobnik: bujnięto by się

bezokolicznik: bujnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: bujnąwszy się

gerundium: bujnięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: bujać się

+

bujnąć się

+

na CZYM | w CZYM

Zob. bujać