zgromić

  • książk.  skrytykować ostro i zdecydowanie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • hiperonimy:  skrytykować
    • ojciec zgromił; matka zgromiła
    • zgromić dziecko; czyjeś postępowanie, wady
    • zgromić ostro, surowo
  • Pierwotnie zamierzałem zgromić plantatora Ridderbocka za udzielenie gościny rabusiom karibskim na swej plantacji, ale on wytłumaczył mi, że oni bez jego zgody przemocą weszli na teren Wolwegatu, by tu przenocować.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Biały Jaguar, 1980

    Przyładowałam pustą łepetyną w dach samochodu [...]. Dodatkowo mąż zgromił, że jak będę mu samochód demolować, to więcej z domu na przejażdżkę nie zabierze.

    źródło: Internet: kuradomowa.blogujaca.pl

    - W step? - zdziwił się Henza. - Gdzie wy tu jakiś...? - Nie kłap paszczą - zgromił go Zbrhl. - Łupy lepiej zbierz.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

    I tu kaznodzieja przerwał opowieść, by zgromić pleniące się w społeczeństwie grzechy zakłamania, interesowności i relatywizmu moralnego.

    źródło: NKJP: Kazanie, Tygodnik Siedlecki, 2010-01-06

    Teren gdzieniegdzie współpracuje bardzo ładnie i efektywnie i wierchuszka musiała się do tego ustosunkować - albo zgromić „kolaborację terenową”, albo pochwalić.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zgromię
    zgromimy
    2 os. zgromisz
    zgromicie
    3 os. zgromi
    zgromią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zgromiłem
    +(e)m zgromił
    zgromiłam
    +(e)m zgromiła
    zgromiłom
    +(e)m zgromiło
    zgromiliśmy
    +(e)śmy zgromili
    zgromiłyśmy
    +(e)śmy zgromiły
    2 os. zgromiłeś
    +(e)ś zgromił
    zgromiłaś
    +(e)ś zgromiła
    zgromiłoś
    +(e)ś zgromiło
    zgromiliście
    +(e)ście zgromili
    zgromiłyście
    +(e)ście zgromiły
    3 os. zgromił
    zgromiła
    zgromiło
    zgromili
    zgromiły

    bezosobnik: zgromiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zgrommy
    2 os. zgrom
    zgromcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zgromiłbym
    bym zgromił
    zgromiłabym
    bym zgromiła
    zgromiłobym
    bym zgromiło
    zgromilibyśmy
    byśmy zgromili
    zgromiłybyśmy
    byśmy zgromiły
    2 os. zgromiłbyś
    byś zgromił
    zgromiłabyś
    byś zgromiła
    zgromiłobyś
    byś zgromiło
    zgromilibyście
    byście zgromili
    zgromiłybyście
    byście zgromiły
    3 os. zgromiłby
    by zgromił
    zgromiłaby
    by zgromiła
    zgromiłoby
    by zgromiło
    zgromiliby
    by zgromili
    zgromiłyby
    by zgromiły

    bezosobnik: zgromiono by

    bezokolicznik: zgromić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgromiwszy

    gerundium: zgromienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zgromiony

    odpowiednik aspektowy: gromić

  • bez ograniczeń + zgromić +
    KOGO + (za CO)
    bez ograniczeń + zgromić +
    KOGO + (że ZDANIE)
    bez ograniczeń + zgromić +
    KOGO + MOWA WPROST
    bez ograniczeń + zgromić +
    CO
  • Zob.  gromić