wisus

  • przest.  energiczne dziecko, które często rozrabia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    narodziny i dzieciństwo


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Rósł jak na drożdżach, był bystrym, ciekawskim świata wisusem, który paplał całymi dniami [...].

    źródło: NKJP: Danuta Pawlicka: Mateuszek czeka na pomoc, Gazeta Poznańska, 2003-05-23

    Jakiś chłopiec, warszawski wisus, wzbudzający zaufanie, oddany, stanowczy, chwyta mnie za płaszcz: „Panowie, prędko za mną!”.

    źródło: NKJP: Jerzy Kłoczowski (red.): Kompania B1 Pułku AK Baszta 1939-1944, tom 1, 2008

    Gdyby im przyszło zdobyć się dla kogoś obcego na wysiłek znacznie mniejszy, jęczeliby pod przymusem i narzekali na los, ile wlezie - teraz przeciwnie, wisusy nie szczędzili trudu, okrutnie się męczyli, ale nie czuli zmęczenia.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969

    To wisus o gołębim sercu! Jest odważny, wszystkim pomaga [...].

    źródło: NKJP: Agnieszka Smogulecka: Szkoła, Polska Głos Wielkopolski, 2005-12-09

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wisus
    wisusi
    ndepr
    wisusy
    depr
    D. wisusa
    wisusów
    C. wisusowi
    wisusom
    B. wisusa
    wisusów
    N. wisusem
    wisusami
    Ms. wisusie
    wisusach
    W. wisusie
    wisusi
    ndepr
    wisusy
    depr
  • Od:  wisieć  z przyswojonym z łaciny przyrostkiem -us.

CHRONOLOGIZACJA:
1814, SL
Inne znaczenie: 'wisielec, szubienicznik'
Data ostatniej modyfikacji: 05.07.2016