zakurzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. fajkę

  • 4.

    pot.  zapalić tytoń, aby wdychać dym
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    używki

  • synonimy:  zakopcić
    zapalić
    • zakurzyć fajkę
  • Kapitan nie dał się długo prosić, zakurzył fajkę i zaczął mówić: - Beniowski po dostaniu się do niewoli od razu zaczął przemyśliwać o ucieczce.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963

    Raz, dwa razy na miesiąc coś zakurzył, a jak co więcej było, to zawsze dziękował.

    źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005

    I kiedyś właśnie, gdy odprowadziłem go już spory kawałek za wieś, zachciało mu się nagle zakurzyć, więc siedliśmy na brzegu głębokiego leja po bombie, i wtedy zwierzyłem mu się, że chciałbym mieć charta.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zakurzę
    zakurzymy
    2 os. zakurzysz
    zakurzycie
    3 os. zakurzy
    zakurzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zakurzyłem
    +(e)m zakurzył
    zakurzyłam
    +(e)m zakurzyła
    zakurzyłom
    +(e)m zakurzyło
    zakurzyliśmy
    +(e)śmy zakurzyli
    zakurzyłyśmy
    +(e)śmy zakurzyły
    2 os. zakurzyłeś
    +(e)ś zakurzył
    zakurzyłaś
    +(e)ś zakurzyła
    zakurzyłoś
    +(e)ś zakurzyło
    zakurzyliście
    +(e)ście zakurzyli
    zakurzyłyście
    +(e)ście zakurzyły
    3 os. zakurzył
    zakurzyła
    zakurzyło
    zakurzyli
    zakurzyły

    bezosobnik: zakurzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zakurzmy
    2 os. zakurz
    zakurzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zakurzyłbym
    bym zakurzył
    zakurzyłabym
    bym zakurzyła
    zakurzyłobym
    bym zakurzyło
    zakurzylibyśmy
    byśmy zakurzyli
    zakurzyłybyśmy
    byśmy zakurzyły
    2 os. zakurzyłbyś
    byś zakurzył
    zakurzyłabyś
    byś zakurzyła
    zakurzyłobyś
    byś zakurzyło
    zakurzylibyście
    byście zakurzyli
    zakurzyłybyście
    byście zakurzyły
    3 os. zakurzyłby
    by zakurzył
    zakurzyłaby
    by zakurzyła
    zakurzyłoby
    by zakurzyło
    zakurzyliby
    by zakurzyli
    zakurzyłyby
    by zakurzyły

    bezosobnik: zakurzono by

    bezokolicznik: zakurzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakurzywszy

    gerundium: zakurzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zakurzony

    odpowiednik aspektowy: kurzyć

  • bez ograniczeń + zakurzyć +
    (CO)
  • Zob. kurzyć