-
2.
w dawnych czasach urzędnik sprawujący opiekę nad kancelarią i archiwum sądowym -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd -
Był synem Leopolda Andrzeja (ur. krótko przed 16 listopada 1723, zm. 11 stycznia 1793), regenta ziemskiego poznańskiego a później grodzkiego krakowskiego, dziedzica Glinna z Okalewem [...].
źródło: NKJP: Internet
Najwyższą warstwę palestrantów stanowili patroni (zastępcy procesowi, czyli adwokaci) i dependenci (pomocnicy patronów), niżej stali regenci (rejenci) przyjmujący wpisy do ksiąg sądowych, opiekujący się kancelarią i archiwum [...].
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
Pełnił więc urząd grodzki ważne funkcje o charakterze notarialnym, a kancelarie grodzkie stały się rozbudowanymi urzędami z regentami na czele.
źródło: NKJP: Wojciech Witkowski: Historia administracji w Polsce 1764-1989, 2007
W razie nieobecności przy królu pieczętarzy odpowiedzialność za bieżącą obsługę kancelarii przejmowali sekretarze wielcy i regenci, podlegli im pisarze (notariusze) wywodzący się z drobnej szlachty, a nawet mieszczaństwa, oraz część sekretarzy królewskich.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
[...] został wykreowany [...] na czołowego teoretyka ruchu ultrarojalistycznego, skierowanego przeciwko liberalnym reformom Ludwika XVIII we Francji, a szczególnie Karcie Konstytucyjnej z 1814 r. W tym też czasie został mianowany na regenta kancelarii królewskiej monarchii sabaudzkiej.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. regent
regenci
ndepr regenty
depr D. regenta
regentów
C. regentowi
regentom
B. regenta
regentów
N. regentem
regentami
Ms. regencie
regentach
W. regencie
regenci
ndepr regenty
depr -
niem. Regent
z fr. régent
< łac. regēns 'rządzący'