oblec - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. włożyć na kogoś jako ubranie lub osłonę

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

	synonimy:	odziać ubrać
	hiperonimy:	założyć

	Odruchowo odsunęła się w bok, a wtedy zza pleców kata ukazała jej się dziewczyna. [...] Naga, choć przez chwilę Kinga ma absurdalne złudzenie, że oblekli ją w trykot. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	Część zdrajców oblekła potem dominikańskie habity i wykazała się iście neofickim zapałem w walce z herezją. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2000
	Służby stosujące przymus mogą nas dziś oblec w kaftan bezpieczeństwa, unieruchomić pasem obezwładniającym, nałożyć nam na głowę kask zabezpieczający, poszczuć psem i postraszyć koniem służbowym [...]. źródło: Internet
	Jeźdźcy obleczeni byli ciężką zbroją (metalową, brązową lub skórzaną) i nosili ponad 3-metrowe dzidy [...]. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oblokłem +(e)m oblókł rzadziej oblekłem rzadziej +(e)m oblekł	oblokłam +(e)m oblokła rzadziej oblekłam rzadziej +(e)m oblekła	oblokłom +(e)m oblokło rzadziej oblekłom rzadziej +(e)m oblekło	oblekliśmy +(e)śmy oblekli	oblokłyśmy +(e)śmy oblokły rzadziej oblekłyśmy rzadziej +(e)śmy oblekły
2 os.	oblokłeś +(e)ś oblókł rzadziej oblekłeś rzadziej +(e)ś oblekł	oblokłaś +(e)ś oblokła rzadziej oblekłaś rzadziej +(e)ś oblekła	oblokłoś +(e)ś oblokło rzadziej oblekłoś rzadziej +(e)ś oblekło	oblekliście +(e)ście oblekli	oblokłyście +(e)ście oblokły rzadziej oblekłyście rzadziej +(e)ście oblekły
3 os.	oblókł rzadziej oblekł	oblokła rzadziej oblekła	oblokło rzadziej oblekło	oblekli	oblokły rzadziej oblekły

bezosobnik: obleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obleczmy
2 os.	oblecz	obleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oblókłbym bym oblókł rzadziej oblekłbym rzadziej bym oblekł	oblokłabym bym oblokła rzadziej oblekłabym rzadziej bym oblekła	oblokłobym bym oblokło rzadziej oblekłobym rzadziej bym oblekło	obleklibyśmy byśmy oblekli	oblokłybyśmy byśmy oblokły rzadziej oblekłybyśmy rzadziej byśmy oblekły
2 os.	oblókłbyś byś oblókł rzadziej oblekłbyś rzadziej byś oblekł	oblokłabyś byś oblokła rzadziej oblekłabyś rzadziej byś oblekła	oblokłobyś byś oblokło rzadziej oblekłobyś rzadziej byś oblekło	obleklibyście byście oblekli	oblokłybyście byście oblokły rzadziej oblekłybyście rzadziej byście oblekły
3 os.	oblókłby by oblókł rzadziej oblekłby rzadziej by oblekł	oblokłaby by oblokła rzadziej oblekłaby rzadziej by oblekła	oblokłoby by oblokło rzadziej oblekłoby rzadziej by oblekło	oblekliby by oblekli	oblokłyby by oblokły rzadziej oblekłyby rzadziej by oblekły

bezosobnik: obleczono by

bezokolicznik: oblec

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

oblókłszy
rzadziej oblekłszy

gerundium: obleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obleczony

odpowiednik aspektowy: oblekać

Rz_osobowy	+	oblec	+	KOGO/CO + (w CO)
Rz_osobowy	+	oblec	+	CO

psł. *obvelkti 'powlec czymś, naciągnąć coś na coś; pokryć czymś, okryć; okryć odzieniem, ubrać'

Forma prasłowiańska z przedrostkiem *ob- od psł. *velkti 'wlec, ciągnąć'; zob. wlec