pułapka - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

akcja mająca na celu schwytanie kogoś z zaskoczenia lub kogoś popełniającego czyn zabroniony

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

synonimy:

zasadzka

policyjna; śmiertelna; zdradliwa pułapka
pułapka na bandytę, na gangstera, na handlarzy narkotyków, na kidnaperów, na podejrzanych, na przemytników, na rabusiów, na szantażystów, na włamywaczy, na złodziei; na wroga, na konwoje wojskowe
zastawić pułapkę
wpaść w pułapkę

	Niewiele brakowało, aby akcja policji spaliła na panewce. Na krótko przed jej rozpoczęciem na stacji benzynowej doszło [...] do [...] kolizji [...]. Pojawili się wówczas - nic nie wiedzący o zastawionej pułapce na bandytę - funkcjonariusze drogówki... źródło: NKJP: K. Kowalski: Proces porywaczy ciechanowskiego gimnazjalisty, Tygodnik Ciechanowski, 2004-03-15
	Rząd czeczeński wyjaśnił, że wspomniany wielokrotny morderca [...] zginął w policyjnej pułapce przed osiemnastu laty. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski, Bartosz Węglarczyk: PROPAGANDOWA WOJNA O CZECZENIĘ, Gazeta Wyborcza, 1994-08-30
	W Biesach spiskowcy wysyłają do domu, w którym mieszka Szatow z żoną i nowo narodzonym dzieckiem, chorążego Erkla [...]. Celem jego wizyty jest zwabienie przyszłej ofiary w śmiertelną pułapkę. źródło: NKJP: ADAM KUŹ: Misja Antoniny Kolberg, prasa, 2001
	Wieczorem 11 kwietnia policja zastawiła pułapkę na szantażystów. źródło: NKJP: K. Kowalski: Aresztowania w agencji towarzyskiej: Tygodnik Ciechanowski, 2002-04-16
	Główny podejrzany wpadł w pułapkę podczas upozorowanego przez policję przekazywania pieniędzy na parkingu przy autostradzie między Bawarią a Salzburgiem. źródło: NKJP: Dziennik Polski, 1998-12-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

pułapka

+

(na KOGO)

st.pol. połapać/połapić 'schwytać, pojmać'

Dawna forma połapka, zob. łapać