-
1.
pot. pogard. mężczyzna niskiego wzrostu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd -
Jesteście znacznie mniejsi niż przeciętni krakowianie! Wszyscy moi kumple z budy są od was wyżsi! A ja... złośliwcy wręcz mówią, że jestem... tego, no... konus!
źródło: NKJP: Dorota Terakowska: Władca Lewawu, 1989
Na szczęście był wyższy i normalniejszy od tego pokręconego psychicznie konusa.
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009
- Moim atutem jest wzrost, gdyż tenis, jeśli chce się w nim osiągać sukcesy, to już nie gra dla konusów.
źródło: NKJP: Paweł Kowalski: Maciej Pieczonka z pucharem Dziennika, Dziennik Bałtycki, 2011
Pamiętam, że za takie określenie obrazili się na mnie dwaj piłkarze, niscy wzrostem, o których powiedziałem, że są konusami.
źródło: NKJP: (MAS): Konus, sznuktać się, Gazeta Krakowska, 2004-12-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konus
konusi
ndepr konusy
depr D. konusa
konusów
C. konusowi
konusom
B. konusa
konusów
N. konusem
konusami
Ms. konusie
konusach
W. konusie
konusi
ndepr konusy
depr -
łac. cōnus 'szyszka; stożek'
z gr. kō̃nos
Dawniej wyraz funkcjonował w polszczyźnie w znacz. 'stożek', skąd prawdopodobnie kolejne znaczenia: 'coś małego' > 'osoba niskiego wzrostu'.