-
3.
pot. pogard. ktoś gorszy od innych pod jakimś względem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Siedzący obok polityczny konus szarpie mnie niecierpliwie za rękaw, próbując przebić się przez ścianę dźwięku i koniecznie podać mi do wiadomości, że klasy społeczne nadal istnieją, ale są to klasy konsumpcyjne, a polityka niby niezależnych państw to zwykła fasada.
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Zwał, 2004
Świat będzie kochał tych moralnych konusów.
źródło: NKJP: Internet
Ta prowokacja świadczy o tym, że jesteś durnym konusem.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konus
konusi
ndepr konusy
depr D. konusa
konusów
C. konusowi
konusom
B. konusa
konusów
N. konusem
konusami
Ms. konusie
konusach
W. konusie
konusi
ndepr konusy
depr -
+ konus + (JAKI) -
łac. cōnus 'szyszka; stożek'
z gr. kō̃nos
Dawniej wyraz funkcjonował w polszczyźnie w znacz. 'stożek', skąd prawdopodobnie kolejne znaczenia: 'coś małego' > 'osoba niskiego wzrostu'.