konfesja

W tomiku „To” natomiast zauważymy dramatyczną zmianę - tak jakby poeta odwrócił się od swojej wizji „poezji obiektywnej”, by powiedzieć (wreszcie) więcej o sobie. Stąd poetyka wyznania i konfesji, obecna tak często w nowych utworach.

źródło: NKJP: Jarosław Klejnocki: Wiersze zrozumiałe, Polityka, nr 39/00, 2000

W “Historii literatury 1945–1995” mielibyśmy dział prozy transseksualnej, która opierałaby się na tradycji awangardowej w zakresie form narracyjnych, oraz konfesje tożsamościowe, bliskie fabularnie reportażom z seansów psychoanalitycznych.

źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004

Innymi słowy, jego domeną jest język artystycznej konfesji podlegający czytelniczej interpretacji.

źródło: NKJP: Paweł Huelle, Jarosław Klejnocki, Krzysztof Koehler, Zbigniew Machej, Karol Maliszewski: Ankieta: Religia i literatura, Fronda, nr 11, 1999

Zgadzało się to wszakże z kluczowym i w rozmaitych wersjach powtarzającym się wyznaniem, iż wie pan, ja nie najlepiej czuję się na świecie, ponieważ na ogół przebywam w sferze bytów idealnych. Nie doceniłem grozy tej konfesji, a nawet nieopatrznie spodobała mi się ona.

źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Moje pierwsze samobójstwo i dziewięć innych opowieści, 2006