uczesać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przeciągając po swoich włosach grzebieniem lub szczotką, rozplątać je, wygładzić i ułożyć w odpowiedni sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

antonimy:

potargać się

uczesać się grzebieniem, szczotką
uczesać się przed lustrem
uczesać się starannie
ogolić się i uczesać, rozpuścić włosy i uczesać się, ubrać się i uczesać, umyć się i uczesać

	Idź stąd, ja tak źle wyglądam, włosy mi się pozlepiały i nie mam siły się uczesać - mówiła. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
	Uczesz się lepiej - poradziła jej Pyza. - Bo pan Broneczek na twój widok ucieknie. źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
	W piekarniku dopiekają się ziemniaki, fasola bulgocze na ogniu. Zdjęła fartuszek, podeszła do lustra, by się uczesać. źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
	Po wyjściu Krysi poszedłem do łazienki, zmoczyłem włosy i uczesałem się starannie. źródło: KJ PWN: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczesałem się +(e)m się uczesał	uczesałam się +(e)m się uczesała	uczesałom się +(e)m się uczesało	uczesaliśmy się +(e)śmy się uczesali	uczesałyśmy się +(e)śmy się uczesały
2 os.	uczesałeś się +(e)ś się uczesał	uczesałaś się +(e)ś się uczesała	uczesałoś się +(e)ś się uczesało	uczesaliście się +(e)ście się uczesali	uczesałyście się +(e)ście się uczesały
3 os.	uczesał się	uczesała się	uczesało się	uczesali się	uczesały się

bezosobnik: uczesano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uczeszmy się
2 os.	uczesz się	uczeszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uczesałbym się bym się uczesał	uczesałabym się bym się uczesała	uczesałobym się bym się uczesało	uczesalibyśmy się byśmy się uczesali	uczesałybyśmy się byśmy się uczesały
2 os.	uczesałbyś się byś się uczesał	uczesałabyś się byś się uczesała	uczesałobyś się byś się uczesało	uczesalibyście się byście się uczesali	uczesałybyście się byście się uczesały
3 os.	uczesałby się by się uczesał	uczesałaby się by się uczesała	uczesałoby się by się uczesało	uczesaliby się by się uczesali	uczesałyby się by się uczesały

bezosobnik: uczesano by się

bezokolicznik: uczesać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uczesawszy się

gerundium: uczesanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: czesać się

Rz _osobowy

+

uczesać się

+

(CZYM)

Zob. czesać