wysmarkać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. oczyścić swój nos z wydzielin w rezultacie wypuszczania przez nozdrza mocnego strumienia powietrza

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Jak ktoś miał zapchany nos, to się wysmarkał i było w porządku. źródło: NKJP: Internet
	Ja tak bardzo pana przepraszam – mówiła, szukając chusteczek w torebce. [...] W końcu znalazła, wytarła oczy i wysmarkała się. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
	Efektownym wykończeniem męskiego stroju jest biała chusteczka w butonierce; można ewentualnie dyskretnie obetrzeć chusteczką spocone czoło - ale nigdy się wysmarkać! źródło: NKJP: Zakupy na Fifth Avenue, Dziennik Polski, 1999-10-22
	Mam sześćdziesiąt chusteczek do nosa, a nie mam się w co wysmarkać [...]. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wysmarczę się wysmarkam się	wysmarczemy się wysmarkamy się
2 os.	wysmarczesz się wysmarkasz się	wysmarczecie się wysmarkacie się
3 os.	wysmarcze się wysmarka się	wysmarczą się wysmarkają się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysmarkałem się +(e)m się wysmarkał	wysmarkałam się +(e)m się wysmarkała	wysmarkałom się +(e)m się wysmarkało	wysmarkaliśmy się +(e)śmy się wysmarkali	wysmarkałyśmy się +(e)śmy się wysmarkały
2 os.	wysmarkałeś się +(e)ś się wysmarkał	wysmarkałaś się +(e)ś się wysmarkała	wysmarkałoś się +(e)ś się wysmarkało	wysmarkaliście się +(e)ście się wysmarkali	wysmarkałyście się +(e)ście się wysmarkały
3 os.	wysmarkał się	wysmarkała się	wysmarkało się	wysmarkali się	wysmarkały się

bezosobnik: wysmarkano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysmarczmy się wysmarkajmy się
2 os.	wysmarcz się wysmarkaj się	wysmarczcie się wysmarkajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysmarkałbym się bym się wysmarkał	wysmarkałabym się bym się wysmarkała	wysmarkałobym się bym się wysmarkało	wysmarkalibyśmy się byśmy się wysmarkali	wysmarkałybyśmy się byśmy się wysmarkały
2 os.	wysmarkałbyś się byś się wysmarkał	wysmarkałabyś się byś się wysmarkała	wysmarkałobyś się byś się wysmarkało	wysmarkalibyście się byście się wysmarkali	wysmarkałybyście się byście się wysmarkały
3 os.	wysmarkałby się by się wysmarkał	wysmarkałaby się by się wysmarkała	wysmarkałoby się by się wysmarkało	wysmarkaliby się by się wysmarkali	wysmarkałyby się by się wysmarkały

bezosobnik: wysmarkano by się

bezokolicznik: wysmarkać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wysmarkawszy się

gerundium: wysmarkanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wysmarkiwać się

+

wysmarkać się

+

(w CO)