pokonać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zapanować nad jakimś uczuciem lub stanem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

przezwyciężyć

pokonać chęć, furię, gniew, lęk, słabości, smutek, stres, nieśmiałość, obsesję, tremę, wewnętrzny opór, zmęczenie; ból, chorobę; bestię, lenia, zwierzę (w sobie)
spróbować, usiłować pokonać

	Jan Woliński z Radomia od tygodnia nie może dostać się do specjalisty, który pomoże mu pokonać ból. źródło: KWSJP: Lekarze, dajcie żyć!, prasa, 2006
	W pracy akurat powinno iść nieźle, pod warunkiem, że pokonasz w sobie lenia. Do sukcesów jednak na razie daleko. źródło: NKJP: Astrologus, Dziennik Polski, 2000-01-18
	To, co teraz odczuwam, przypomina lęk wysokości na górskiej ścieżce. Trzeba go pokonać, żeby móc iść dalej. źródło: NKJP: Tadeusz Sobolewski: Upośledzony znaczy ludzki, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1997-05-30
	Pokonawszy strach przed stróżami prawa (od Ronda do Kuźnic zakaz ruchu), zaparkowałem auto i wszedłem w czeluść tunelu prowadzącego do restauracji. źródło: KWSJP: Wasz Sybaryta: Klub srebrnego widelca, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 26
	Z powodu nadwrażliwości i nieumiejętności pokonania tremy Iza nie była w stanie występować przed większym gronem słuchaczy. źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokonałem +(e)m pokonał	pokonałam +(e)m pokonała	pokonałom +(e)m pokonało	pokonaliśmy +(e)śmy pokonali	pokonałyśmy +(e)śmy pokonały
2 os.	pokonałeś +(e)ś pokonał	pokonałaś +(e)ś pokonała	pokonałoś +(e)ś pokonało	pokonaliście +(e)ście pokonali	pokonałyście +(e)ście pokonały
3 os.	pokonał	pokonała	pokonało	pokonali	pokonały

bezosobnik: pokonano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokonajmy
2 os.	pokonaj	pokonajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokonałbym bym pokonał	pokonałabym bym pokonała	pokonałobym bym pokonało	pokonalibyśmy byśmy pokonali	pokonałybyśmy byśmy pokonały
2 os.	pokonałbyś byś pokonał	pokonałabyś byś pokonała	pokonałobyś byś pokonało	pokonalibyście byście pokonali	pokonałybyście byście pokonały
3 os.	pokonałby by pokonał	pokonałaby by pokonała	pokonałoby by pokonało	pokonaliby by pokonali	pokonałyby by pokonały

bezosobnik: pokonano by

bezokolicznik: pokonać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokonawszy

gerundium: pokonanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokonany

odpowiednik aspektowy: pokonywać

Rz_osobowy

+

pokonać

+

CO

płn. psł. *pokonati 'zakończyć, skończyć'

Forma prasłowiańska od czasownika *konati z przedrostkiem *po-; zob. konać