ladaco

Jeden z naszych znanych kapitanów wspomina w swych pamiętnikach, że gdy [...] objął na wojennym okręcie wachtę oficera nawigacyjnego i zastał pełniącego służbę „na oku” marynarza śpiącego, [...] obudził go pięścią. [...] załoga okrętu była po stronie oficera, jako że marynarz ten był wielkim ladaco [...].

źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985

Matylda była córką bogatego kupca, zakochaną w synu sołtysa. Tyle że z niego był niezły ladaco, latał za wszystkim, co nosiło spódnicę.

źródło: NKJP: Napisz powieść z Pilchem, Polityka, 2001-08-18

Niektórzy nazywają go ladacem, bo stroni od obowiązków i ucieka z domu [...].

źródło: Internet: ns.ostatnidzwonek.pl/

Zawsze zgrabna, zawsze szczupła, świetnie ubrana [...]. I nie było to żadne ladaco. Inteligentna, wykształcona, bystra.

źródło: NKJP: (HAUS): Śliczna taka była, Dziennik Polski, 2008-09-13