mienić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

cechować się rozmaitością kolorów

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

mienić się barwami, kolorami, odcieniami (czerwieni, zieleni...); barwami jesieni; różnymi kolorami, wszystkimi kolorami (tęczy), tysiącami kolorów; feerią barw; tęczą barw
mienić się od barwnych strojów, od kolorowych strojów
mienić się brązowo, czerwono, zielono, ...

	Rozśpiewane, piękne, zgrabne dziewczyny i przystojni, młodzi, uśmiechnięci chłopcy są wizytówką najbarwniejszego polskiego zespołu - „Mazowsza”. Podczas koncertów mienią się kolorami łowickie pasiaki, furkoczą w tanecznym pędzie długie, płowe warkocze [...]. źródło: NKJP: M.Barwicka: Matecznik Mazowsze. W Karolinie powstaje Centrum Promocji Kultury Regionalnej, Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-11
	Widzę naszą Amerykę, piękną, różnorodną, mieniącą się wszystkimi kolorami tęczy. źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K., 2006
	Już po raz piąty uczestnicy Bajtel Gali spotkali się, aby wspólnie bawić się, śpiewać, tańczyć i gawędzić. Scena aż mieniła się od pięknych, kolorowych strojów śląskich. źródło: NKJP: Ewa Halewska: Święto tradycji i folkloru, Nowiny Raciborskie, 2004-11-30
	Podtarnowska wieś z coraz większym upodobaniem eksponuje zadbane ogrody. Mnóstwo tu iglaków i innych okazów, które o tej porze roku jeszcze mienią się barwami jesieni. źródło: NKJP: (kis): Jesienny ogród, Dziennik Polski, 2001-11-07
	Ta mieniąca się różnymi kolorami czupryna Arka ufryzowana została po awansie Śląska do ekstraklasy. źródło: NKJP: Daniel Weimer: Trafić do kadry!, Dziennik Polski, 2000-09-27

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mieniłem się +(e)m się mienił	mieniłam się +(e)m się mieniła	mieniłom się +(e)m się mieniło	mieniliśmy się +(e)śmy się mienili	mieniłyśmy się +(e)śmy się mieniły
2 os.	mieniłeś się +(e)ś się mienił	mieniłaś się +(e)ś się mieniła	mieniłoś się +(e)ś się mieniło	mieniliście się +(e)ście się mienili	mieniłyście się +(e)ście się mieniły
3 os.	mienił się	mieniła się	mieniło się	mienili się	mieniły się

bezosobnik: mieniono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się mienił będę się mienić	będę się mieniła będę się mienić	będę się mieniło będę się mienić	będziemy się mienili będziemy się mienić	będziemy się mieniły będziemy się mienić
2 os.	będziesz się mienił będziesz się mienić	będziesz się mieniła będziesz się mienić	będziesz się mieniło będziesz się mienić	będziecie się mienili będziecie się mienić	będziecie się mieniły będziecie się mienić
3 os.	będzie się mienił będzie się mienić	będzie się mieniła będzie się mienić	będzie się mieniło będzie się mienić	będą się mienili będą się mienić	będą się mieniły będą się mienić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		mieńmy się
2 os.	mień się	mieńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mieniłbym się bym się mienił	mieniłabym się bym się mieniła	mieniłobym się bym się mieniło	mienilibyśmy się byśmy się mienili	mieniłybyśmy się byśmy się mieniły
2 os.	mieniłbyś się byś się mienił	mieniłabyś się byś się mieniła	mieniłobyś się byś się mieniło	mienilibyście się byście się mienili	mieniłybyście się byście się mieniły
3 os.	mieniłby się by się mienił	mieniłaby się by się mieniła	mieniłoby się by się mieniło	mieniliby się by się mienili	mieniłyby się by się mieniły

bezosobnik: mieniono by się

bezokolicznik: mienić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: mieniąc się

gerundium: mienienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: mieniący się

	+	mienić się	+	CZYM
	+	mienić się	+	od CZEGO

psł. *měniti 'dokonywać zmiany, wymiany, zamiany'

Forma prasłowiańska jest czasownikiem odrzeczownikowym od psł. *měna 'zmiana'