mienić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. blednąć i rumienić się na przemian pod wpływem doświadczania jakichś emocji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Nasza kolejna służąca stała obok, mieniąc się na twarzy odcieniami bladości, różu i czerwieni.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Tadzio, wtedy jeszcze narzeczony, mieni się na twarzy, mieni, wreszcie z furią podchodzi do telewizora i zmienia program.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Skończył stary, a król słuchał jeszcze i aż ze wstydu się mienił, że tak niesłusznie ukrzywdził człowieka.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mieniłem się +(e)m się mienił	mieniłam się +(e)m się mieniła	mieniłom się +(e)m się mieniło	mieniliśmy się +(e)śmy się mienili	mieniłyśmy się +(e)śmy się mieniły
2 os.	mieniłeś się +(e)ś się mienił	mieniłaś się +(e)ś się mieniła	mieniłoś się +(e)ś się mieniło	mieniliście się +(e)ście się mienili	mieniłyście się +(e)ście się mieniły
3 os.	mienił się	mieniła się	mieniło się	mienili się	mieniły się

bezosobnik: mieniono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się mienił będę się mienić	będę się mieniła będę się mienić	będę się mieniło będę się mienić	będziemy się mienili będziemy się mienić	będziemy się mieniły będziemy się mienić
2 os.	będziesz się mienił będziesz się mienić	będziesz się mieniła będziesz się mienić	będziesz się mieniło będziesz się mienić	będziecie się mienili będziecie się mienić	będziecie się mieniły będziecie się mienić
3 os.	będzie się mienił będzie się mienić	będzie się mieniła będzie się mienić	będzie się mieniło będzie się mienić	będą się mienili będą się mienić	będą się mieniły będą się mienić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		mieńmy się
2 os.	mień się	mieńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	mieniłbym się bym się mienił	mieniłabym się bym się mieniła	mieniłobym się bym się mieniło	mienilibyśmy się byśmy się mienili	mieniłybyśmy się byśmy się mieniły
2 os.	mieniłbyś się byś się mienił	mieniłabyś się byś się mieniła	mieniłobyś się byś się mieniło	mienilibyście się byście się mienili	mieniłybyście się byście się mieniły
3 os.	mieniłby się by się mienił	mieniłaby się by się mieniła	mieniłoby się by się mieniło	mieniliby się by się mienili	mieniłyby się by się mieniły

bezosobnik: mieniono by się

bezokolicznik: mienić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: mieniąc się

gerundium: mienienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: mieniący się

+

mienić się

+

(z CZEGO)

psł. *měniti 'dokonywać zmiany, wymiany, zamiany'

Forma prasłowiańska jest czasownikiem odrzeczownikowym od psł. *měna 'zmiana'