-
2.
pot. kompromitujące niepowodzenie w jakichś działaniach -
- częściej obsuw
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
hiperonimy: niepowodzenie
-
Nie wiem właściwie, czy się śmiać, czy płakać. Siedzę nad klawiaturą i jednak czuję łzy [...], co za obsuwa, co za obciach...
źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Nic, 2005
Ludziska nie dopisały. Ale obsuwa! - bardziej do siebie niż do innych mówił jeden z przewodniczących komisji.
źródło: NKJP: AK: Szanowna frekwencjo!, Gazeta Krakowska, 2003-06-09
Zachowywał się tak przyzwoicie, że powstała w nas obsesja, żeby przypadkiem nie dać plamy, nie zrobić finansowej obsuwy, nie zawieść go.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Odejście króla Midasa, Polityka, 2004-05-22
Przez te grunty Zdzisek miał trzy obsuwy w szkole: jak mu zanadto robota w nauce przeszkadzała, a wrodzonej bystrości nie wystarczało, łapał się na zimowanie.
źródło: NKJP: Koledzy; żadne pokolenie, Dziennik Polski, 2003-06-06
[...] żeby siebie nie dobić, myślę też, że jestem człowiekiem, który ma prawo do obsuw i cierpienia.
źródło: NKJP: Joanna Cieśla: Sześć lat w zawieszeniu, Polityka, 2007-09-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obsuwa
obsuwy
D. obsuwy
obsuw
C. obsuwie
obsuwom
B. obsuwę
obsuwy
N. obsuwą
obsuwami
Ms. obsuwie
obsuwach
W. obsuwo
obsuwy
-
+ obsuwa + (JAKA) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego obsuwać ; zob. suwać