zeszmacić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zrobić z kogoś osobę, która sprzedaje swoje ciało i nie ma zahamowań w życiu seksualnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Dla kobiet nie ma ważniejszych rzeczy niż miłość. Dla miłości głupieją, dają się zeszmacić, dla miłości się poświęcają, cierpią, ryczą, tną włosy albo farbują, chudną i tyją [...].

źródło: Internet: pokolenieikea.com

Otóż sposobem na podsycenie uczucia jest jego wahanie i ciągła niepewność. Po czasie, gdy się wznosi, potem pika w dół. Zimny prysznic, dramatyczne zeszmacenie dziewczyny, szloch i filmowe rozstania.

źródło: Internet: garsoniera.com.pl

Nic tak nie dodaje pikanterii, jak zeszmacenie kobiety lub ustawianie jej zdjęć na ołtarzykach. Skrajności są dobre.

źródło: Internet: moj-acidland.blog.onet.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zeszmacę	zeszmacimy
2 os.	zeszmacisz	zeszmacicie
3 os.	zeszmaci	zeszmacą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeszmaciłem +(e)m zeszmacił	zeszmaciłam +(e)m zeszmaciła	zeszmaciłom +(e)m zeszmaciło	zeszmaciliśmy +(e)śmy zeszmacili	zeszmaciłyśmy +(e)śmy zeszmaciły
2 os.	zeszmaciłeś +(e)ś zeszmacił	zeszmaciłaś +(e)ś zeszmaciła	zeszmaciłoś +(e)ś zeszmaciło	zeszmaciliście +(e)ście zeszmacili	zeszmaciłyście +(e)ście zeszmaciły
3 os.	zeszmacił	zeszmaciła	zeszmaciło	zeszmacili	zeszmaciły

bezosobnik: zeszmacono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeszmaćmy
2 os.	zeszmać	zeszmaćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeszmaciłbym bym zeszmacił	zeszmaciłabym bym zeszmaciła	zeszmaciłobym bym zeszmaciło	zeszmacilibyśmy byśmy zeszmacili	zeszmaciłybyśmy byśmy zeszmaciły
2 os.	zeszmaciłbyś byś zeszmacił	zeszmaciłabyś byś zeszmaciła	zeszmaciłobyś byś zeszmaciło	zeszmacilibyście byście zeszmacili	zeszmaciłybyście byście zeszmaciły
3 os.	zeszmaciłby by zeszmacił	zeszmaciłaby by zeszmaciła	zeszmaciłoby by zeszmaciło	zeszmaciliby by zeszmacili	zeszmaciłyby by zeszmaciły

bezosobnik: zeszmacono by

bezokolicznik: zeszmacić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeszmaciwszy

gerundium: zeszmacenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zeszmacenie	zeszmacenia
D.	zeszmacenia	zeszmaceń
C.	zeszmaceniu	zeszmaceniom
B.	zeszmacenie	zeszmacenia
N.	zeszmaceniem	zeszmaceniami
Ms.	zeszmaceniu	zeszmaceniach
W.	zeszmacenie	zeszmacenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zeszmacony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zeszmacony	zeszmacony	zeszmacony	zeszmacone	zeszmacona
D.	zeszmaconego	zeszmaconego	zeszmaconego	zeszmaconego	zeszmaconej
C.	zeszmaconemu	zeszmaconemu	zeszmaconemu	zeszmaconemu	zeszmaconej
B.	zeszmaconego	zeszmaconego	zeszmacony	zeszmacone	zeszmaconą
N.	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconą
Ms.	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zeszmaceni	zeszmaceni	zeszmacone	zeszmacone
D.	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmaconych
C.	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym	zeszmaconym
B.	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmacone
N.	zeszmaconymi	zeszmaconymi	zeszmaconymi	zeszmaconymi
Ms.	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmaconych	zeszmaconych

Składnia

+

zeszmacić

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. szmata