zaprawiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. pić alkohol

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

synonimy:

chlać
pić
popijać
smolić
tankować

	Helmut zaprawiał z jakimś polonusem (na konto tamtego) w hotelowym barze, gdy gruchnęła wieść, że jegomość namawia Helmuta na odskoczenie z socjalizmu. źródło: NKJP: Andrzej Jordan-Szmilichowski: Byłem gwiazdą, Dziennik Bałtycki, 2001-01-12
	Przez cały dzień użeraliśmy się z bachorami, a wieczorem, gdy pokładliśmy je wreszcie spać, w gronie pedagogicznym (z wyjątkiem matki Roberta) zdrowo zaprawialiśmy. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	Na całe lata zniknął z oczu, zmieniał prace. Ktoś gdzieś czasem widział go, ale nie był to widok budujący. - O rany, jak on wtedy zaprawiał! - wspomina znajomy z osiedla. źródło: NKJP: Prawda Henia, Polityka, 2002-10-26
	Następnego dnia po wielkiej imprezie weselnej, suto zaprawianej alkoholem, z figurką na torcie i matką panny młodej w roli głównej, z pewnością chciałbyś zapaść się pod ziemię. źródło: NKJP: Mózg. Nieoficjalny podręcznik, 2009
	Opowieść ta traktowała z nostalgią o warszawskiej młodej inteligencji przełomu lat 80. i 90. - ludziach, którym bliższe są zaprawiane alkoholem balangi i perypetie miłosno-erotyczne (tym lepsze, im bardziej nieudane) niż ideologiczne zacięcie i obalanie komunizmu. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Nominowani i nieprzysiadalni, Polityka 2004-12-25

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiałem +(e)m zaprawiał	zaprawiałam +(e)m zaprawiała	zaprawiałom +(e)m zaprawiało	zaprawialiśmy +(e)śmy zaprawiali	zaprawiałyśmy +(e)śmy zaprawiały
2 os.	zaprawiałeś +(e)ś zaprawiał	zaprawiałaś +(e)ś zaprawiała	zaprawiałoś +(e)ś zaprawiało	zaprawialiście +(e)ście zaprawiali	zaprawiałyście +(e)ście zaprawiały
3 os.	zaprawiał	zaprawiała	zaprawiało	zaprawiali	zaprawiały

bezosobnik: zaprawiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zaprawiał będę zaprawiać	będę zaprawiała będę zaprawiać	będę zaprawiało będę zaprawiać	będziemy zaprawiali będziemy zaprawiać	będziemy zaprawiały będziemy zaprawiać
2 os.	będziesz zaprawiał będziesz zaprawiać	będziesz zaprawiała będziesz zaprawiać	będziesz zaprawiało będziesz zaprawiać	będziecie zaprawiali będziecie zaprawiać	będziecie zaprawiały będziecie zaprawiać
3 os.	będzie zaprawiał będzie zaprawiać	będzie zaprawiała będzie zaprawiać	będzie zaprawiało będzie zaprawiać	będą zaprawiali będą zaprawiać	będą zaprawiały będą zaprawiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaprawiajmy
2 os.	zaprawiaj	zaprawiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiałbym bym zaprawiał	zaprawiałabym bym zaprawiała	zaprawiałobym bym zaprawiało	zaprawialibyśmy byśmy zaprawiali	zaprawiałybyśmy byśmy zaprawiały
2 os.	zaprawiałbyś byś zaprawiał	zaprawiałabyś byś zaprawiała	zaprawiałobyś byś zaprawiało	zaprawialibyście byście zaprawiali	zaprawiałybyście byście zaprawiały
3 os.	zaprawiałby by zaprawiał	zaprawiałaby by zaprawiała	zaprawiałoby by zaprawiało	zaprawialiby by zaprawiali	zaprawiałyby by zaprawiały

bezosobnik: zaprawiano by

bezokolicznik: zaprawiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: zaprawiając

gerundium: zaprawianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zaprawiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaprawiany

+

zaprawiać

+

(CO) + (CZYM)

Od: prawić ; zob. prawy