Jak korzystać ze słownika?

wrzeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4.a ze złości

  • Definicja

    4.a

    odczuwać silne negatywne emocje
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  gotować się
    hiperonimy:  kipieć
  • Połączenia
    • wrzeć gniewem
    • wrzeć z wściekłości, ze złości
  • Cytaty

    Znowu okazała się stroną silniejszą. Wrzało w nim z wściekłości, a jednak uległ.

    źródło: NKJP: Elżbieta Cichla-Czarniawska: Pociąg rusza, 1982

    - Śmieszne to, co mówisz. - Niech ci będzie śmieszne, ale ja wiem, co mówię. Wrzałem cały ze złości.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Bohater do wynajęcia, 1956

    Zrozumiał w tej chwili: on go truł i truł chyba także Marię. Zrozumiał, lecz niełatwo było przyznać Ninie rację. „Za dużo sobie pozwala” - wrzało w nim.

    źródło: NKJP: Elżbieta Cichla-Czarniawska: Pociąg rusza, 1982

    [...] niemieccy muzycy radzą sobie z publicznością doskonale. Ich koncerty doprowadzają tłum do wrzenia.

    źródło: NKJP: eda: Czas na dobry jazz, Dzień dobry, 2001,nr 8
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzę
    wrę
    		 wrzemy
    rzadziej wremy
    2 os. wresz
    wrzesz
    		 wrzecie
    rzadziej wrecie
    3 os. wre
    wrze
    		 wrzą
    wrą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzałem
    +(e)m wrzał
    		 wrzałam
    +(e)m wrzała
    		 wrzałom
    +(e)m wrzało
    		 wrzeliśmy
    +(e)śmy wrzeli
    		 wrzałyśmy
    +(e)śmy wrzały
    2 os. wrzałeś
    +(e)ś wrzał
    		 wrzałaś
    +(e)ś wrzała
    		 wrzałoś
    +(e)ś wrzało
    		 wrzeliście
    +(e)ście wrzeli
    		 wrzałyście
    +(e)ście wrzały
    3 os. wrzał
    		 wrzała
    		 wrzało
    		 wrzeli
    		 wrzały

    bezosobnik: wrzano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wrzał
    będę wrzeć
    		 będę wrzała
    będę wrzeć
    		 będę wrzało
    będę wrzeć
    		 będziemy wrzeli
    będziemy wrzeć
    		 będziemy wrzały
    będziemy wrzeć
    2 os. będziesz wrzał
    będziesz wrzeć
    		 będziesz wrzała
    będziesz wrzeć
    		 będziesz wrzało
    będziesz wrzeć
    		 będziecie wrzeli
    będziecie wrzeć
    		 będziecie wrzały
    będziecie wrzeć
    3 os. będzie wrzał
    będzie wrzeć
    		 będzie wrzała
    będzie wrzeć
    		 będzie wrzało
    będzie wrzeć
    		 będą wrzeli
    będą wrzeć
    		 będą wrzały
    będą wrzeć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzyjmy
    2 os. wrzyj
    		 wrzyjcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzałbym
    bym wrzał
    		 wrzałabym
    bym wrzała
    		 wrzałobym
    bym wrzało
    		 wrzelibyśmy
    byśmy wrzeli
    		 wrzałybyśmy
    byśmy wrzały
    2 os. wrzałbyś
    byś wrzał
    		 wrzałabyś
    byś wrzała
    		 wrzałobyś
    byś wrzało
    		 wrzelibyście
    byście wrzeli
    		 wrzałybyście
    byście wrzały
    3 os. wrzałby
    by wrzał
    		 wrzałaby
    by wrzała
    		 wrzałoby
    by wrzało
    		 wrzeliby
    by wrzeli
    		 wrzałyby
    by wrzały

    bezosobnik: wrzano by

    bezokolicznik: wrzeć

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    wrząc
    wrąc

    gerundium: wrzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wrzący

  • Składnia
    Ø + wrzeć +
    w KIM + (z CZEGO)
    Rzosobowy + wrzeć +
    z CZEGO
  • Pochodzenie

    psł. *vьrěti, *vьrǫ 'wrzeć, gotować się'