wrzeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

6. od plotek

  • 6.

    być ogarniętym niepokojem lub wzburzeniem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • synonimy:  gotować się
    hiperonimy:  kipieć
    • miasto, szkoła, jakieś środowisko, tłum wrze
    • wrze na granicy
    • wrze od informacji, od komentarzy, od plotek
    • wrze w biurze, w kuluarach, w kraju, w mieście, we wsi; w prasie
    • wrze wśród kupców, wśród pracowników, wśród załogi
    • wrze jak/niczym w garnku z ukropem
    • wrzeć i sprzeciwiać się
  • Ale tak czy owak artykuł powstał w końcu, jakoś Adam nigdy definitywnie nie „zawalił” sprawy — no, i jaki artykuł! Wrzało potem na temat takiego artykułu w prasie.

    źródło: NKJP: Witold Zechenter: Trzydzieści lat z Adamem Polewką, Miesięcznik Literacki, 1970, nr 3

    Na zachodzie Europy nadal wrzało, ferment polityczny[…] zaczynał przeradzać w bardziej marginalne wprawdzie, ale niebezpieczne ruchy ekstremistyczne.

    źródło: NKJP: Tomasz Rachwald: Świat Boskich. Słowo o włoskim kinie politycznym, Esensja, 2009, nr 8

    W biurze aż wrze, że taki zwyczajny chłopak, szofer, potrafił się przeciwstawić klice: dyrektorowi, inżynierowi, dyspozytorowi, choć tylu innych, starszych i mądrzejszych ludzi, od całych miesięcy boi się gęby otworzyć.

    źródło: NKJP: Ryszard Lassota: Zwątpienia i nadzieje, 1966

    - Mamy już poważne opóźnienie - powiedział kierowca. Musimy natychmiast jechać dalej. [...] Ruszyliśmy w drogę. Cały autobus wrzał od komentarzy.

    źródło: NKJP: Zofia Jeżewska: W królestwie pierzastego węża, 1964

    Dzielnice wrą, wybuchają ksenofobiczne zamieszki.

    źródło: NKJP: Michał Kubalski: Rewolucja na szynach, Esensja, 2008, nr 1

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzę
    wrę
    wrzemy
    rzadziej wremy
    2 os. wresz
    wrzesz
    wrzecie
    rzadziej wrecie
    3 os. wre
    wrze
    wrzą
    wrą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzałem
    +(e)m wrzał
    wrzałam
    +(e)m wrzała
    wrzałom
    +(e)m wrzało
    wrzeliśmy
    +(e)śmy wrzeli
    wrzałyśmy
    +(e)śmy wrzały
    2 os. wrzałeś
    +(e)ś wrzał
    wrzałaś
    +(e)ś wrzała
    wrzałoś
    +(e)ś wrzało
    wrzeliście
    +(e)ście wrzeli
    wrzałyście
    +(e)ście wrzały
    3 os. wrzał
    wrzała
    wrzało
    wrzeli
    wrzały

    bezosobnik: wrzano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę wrzał
    będę wrzeć
    będę wrzała
    będę wrzeć
    będę wrzało
    będę wrzeć
    będziemy wrzeli
    będziemy wrzeć
    będziemy wrzały
    będziemy wrzeć
    2 os. będziesz wrzał
    będziesz wrzeć
    będziesz wrzała
    będziesz wrzeć
    będziesz wrzało
    będziesz wrzeć
    będziecie wrzeli
    będziecie wrzeć
    będziecie wrzały
    będziecie wrzeć
    3 os. będzie wrzał
    będzie wrzeć
    będzie wrzała
    będzie wrzeć
    będzie wrzało
    będzie wrzeć
    będą wrzeli
    będą wrzeć
    będą wrzały
    będą wrzeć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wrzyjmy
    2 os. wrzyj
    wrzyjcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wrzałbym
    bym wrzał
    wrzałabym
    bym wrzała
    wrzałobym
    bym wrzało
    wrzelibyśmy
    byśmy wrzeli
    wrzałybyśmy
    byśmy wrzały
    2 os. wrzałbyś
    byś wrzał
    wrzałabyś
    byś wrzała
    wrzałobyś
    byś wrzało
    wrzelibyście
    byście wrzeli
    wrzałybyście
    byście wrzały
    3 os. wrzałby
    by wrzał
    wrzałaby
    by wrzała
    wrzałoby
    by wrzało
    wrzeliby
    by wrzeli
    wrzałyby
    by wrzały

    bezosobnik: wrzano by

    bezokolicznik: wrzeć

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    wrząc
    wrąc

    gerundium: wrzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: wrzący

  • Ø + wrzeć +
    GDZIE + (od CZEGO)
    Rzosobowy + wrzeć +
    (od CZEGO)
  • psł. *vьrěti, *vьrǫ 'wrzeć, gotować się'