odcedzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. oddzielić niepożądane elementy od pewnej całości, w której się one znalazły

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

prawdy i wartości życiowe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Nie odcedzimy kultury od natury. źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004
	Starałem się odcedzić gorycz i pozostawić konkretne pytanie. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Wszystko razem powoduje zamieszanie. W tym kraju nie ma dobrze odcedzonej elity politycznej, wchodzą do niej ludzie kompletnie surowi, a inni, często dobrzy, znikają. I żeby była jasność - jest to zjawisko ponadpartyjne [...]. źródło: NKJP: Politycy są do bani, Ozon, nr 3, 2005
	Faktem jest jednak, że nawet z odcedzonej z beletrystyki biografii [...] można by wykroić kilka barwnych życiorysów. źródło: NKJP: Książę złodziei, Dziennik Polski, 2001-07-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odcedziłem +(e)m odcedził	odcedziłam +(e)m odcedziła	odcedziłom +(e)m odcedziło	odcedziliśmy +(e)śmy odcedzili	odcedziłyśmy +(e)śmy odcedziły
2 os.	odcedziłeś +(e)ś odcedził	odcedziłaś +(e)ś odcedziła	odcedziłoś +(e)ś odcedziło	odcedziliście +(e)ście odcedzili	odcedziłyście +(e)ście odcedziły
3 os.	odcedził	odcedziła	odcedziło	odcedzili	odcedziły

bezosobnik: odcedzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odcedźmy
2 os.	odcedź	odcedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odcedziłbym bym odcedził	odcedziłabym bym odcedziła	odcedziłobym bym odcedziło	odcedzilibyśmy byśmy odcedzili	odcedziłybyśmy byśmy odcedziły
2 os.	odcedziłbyś byś odcedził	odcedziłabyś byś odcedziła	odcedziłobyś byś odcedziło	odcedzilibyście byście odcedzili	odcedziłybyście byście odcedziły
3 os.	odcedziłby by odcedził	odcedziłaby by odcedziła	odcedziłoby by odcedziło	odcedziliby by odcedzili	odcedziłyby by odcedziły

bezosobnik: odcedzono by

bezokolicznik: odcedzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odcedziwszy

gerundium: odcedzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odcedzony

odpowiednik aspektowy: odcedzać

+

odcedzić

+

KOGO/CO + (od CZEGO | z CZEGO)

Zob. cedzić