-
1.
młodz. osoba, która tak jak ktoś inny pochodzi z tego samego kraju, regionu czy tej samej miejscowości bądź okolicy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
- swoi ziomale
-
Pobożny Józef był rzemieślnikiem. Kiedy jego syn, Jezus, na początku swej działalności misyjnej zawitał później do Nazaretu, jego krajanie, a raczej ziomale, zgorszeni jego mową w synagodze, zaraz przypomnieli mu, kim był jego ojciec: „Skąd u niego ta mądrość i cuda? Czyż on nie jest synem cieśli?”.
źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009
Ano Słowianie łapali niewolników (swoich ziomali zresztą). Takie było podstawowe zajęcie Mieszka I i jego tatusia, i jego dziadziusia.
źródło: NKJP: Internet
[...] bez paniki Szkocja jest najmniej popularna, na Wyspach gorzej będą mieli nasi ziomale (rodacy) w Londonie czy Dublinie [...].
źródło: Internet: emito.net/forum
No widzisz, a wasi amerykańscy przyjaciele nie kiwnęli nawet palcem, żeby przyjść z pomocą swoim rodakom skazanym na wyniszczenie. Ale cóż, wiadomo, po co swoich biednych ziomali zza Buga ratować, jeszcze trzeba by sobie cosik od ust odjąć.
źródło: NKJP: Internet
Pamiętasz, co się stało, kiedy mogli go ziomale uwolnić, ale wybrali patriotę Barabasza, choć był zbrodniarzem?
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ziomal
ziomale
ziomalowie
ndepr ziomale
depr D. ziomala
ziomali
ziomalów
C. ziomalowi
ziomalom
B. ziomala
ziomali
ziomalów
N. ziomalem
ziomalami
Ms. ziomalu
ziomalach
W. ziomalu
ziomale
ziomalowie
ndepr ziomale
depr -
+ ziomal + (CZYJ) -
Z przyrostkiem -al od ziom(ek) (zob.)