wzbudzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

o uczuciach, postawach, reakcjach: powstać wskutek jakichś okoliczności lub zdarzeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

synonimy:

obudzić się
przebudzić się
zbudzić się

	Nie wzbudził się w nim ani jeden ratunkowy impuls. Wręcz manifestował swoją bierność, nieporuszoną bierność… źródło: NKJP: Krystian Lupa: Podglądania, 2003
	Największa dyskusja wzbudziła się [...] na samym początku debaty, gdy o zabranie głosu poprosił senator Jarosław Lasecki. źródło: NKJP: Deka: By nie zakłócać gospodarczego rytmu, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2007-02-01
	A przy okazji wzbudziła się w nim refleksja, że „człowiek bez sacrum, bez czegoś, co przerasta jego życie i co jest najgłębiej zakorzenione w kulturze, co właśnie jest kulturą ludzką, staje się zwierzęciem”. źródło: NKJP: Adam Michnik: Między Panem a Plebanem, 1995
	Wykrywacz kłamstw rejestruje emocje, które mogą wzbudzić się w człowieku już przy samym posądzeniu go o kłamstwo. źródło: NKJP: Dorota Sajnug: Prawdomówność w luce prawnej, Gazeta Wyborcza, 1995-05-26
	[...] znów mogła wzbudzić się w nich wątpliwości, co autor tekstu miał na myśli, przypisując monstrualnym stworom płeć żeńską. źródło: NKJP: Magda Huzarska: Okulary na nosie, Gazeta Krakowska, 2004-03-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbudziłem się +(e)m się wzbudził	wzbudziłam się +(e)m się wzbudziła	wzbudziłom się +(e)m się wzbudziło	wzbudziliśmy się +(e)śmy się wzbudzili	wzbudziłyśmy się +(e)śmy się wzbudziły
2 os.	wzbudziłeś się +(e)ś się wzbudził	wzbudziłaś się +(e)ś się wzbudziła	wzbudziłoś się +(e)ś się wzbudziło	wzbudziliście się +(e)ście się wzbudzili	wzbudziłyście się +(e)ście się wzbudziły
3 os.	wzbudził się	wzbudziła się	wzbudziło się	wzbudzili się	wzbudziły się

bezosobnik: wzbudzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzbudźmy się
2 os.	wzbudź się	wzbudźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzbudziłbym się bym się wzbudził	wzbudziłabym się bym się wzbudziła	wzbudziłobym się bym się wzbudziło	wzbudzilibyśmy się byśmy się wzbudzili	wzbudziłybyśmy się byśmy się wzbudziły
2 os.	wzbudziłbyś się byś się wzbudził	wzbudziłabyś się byś się wzbudziła	wzbudziłobyś się byś się wzbudziło	wzbudzilibyście się byście się wzbudzili	wzbudziłybyście się byście się wzbudziły
3 os.	wzbudziłby się by się wzbudził	wzbudziłaby się by się wzbudziła	wzbudziłoby się by się wzbudziło	wzbudziliby się by się wzbudzili	wzbudziłyby się by się wzbudziły

bezosobnik: wzbudzono by się

bezokolicznik: wzbudzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzbudziwszy się

gerundium: wzbudzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wzbudzać się

+

wzbudzić się

+

(w KIM)

Zob. budzić