-
2.
książk. mężczyzna starający się o względy jakiejś kobiety względem tej kobiety -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- ukochany kawaler
- mieć kawalera
-
Jeśli chłopakowi podobała się jakaś panna, oznajmiał jej o tym, wręczając pisankę. Jeżeli dziewczyna ją przyjęła i w zamian dała swoją, znaczyło to, że odwzajemnia uczucia kawalera.
źródło: NKJP: G.Czerwińska: O jajku, Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-15
Podchmielone damy wybuchły śmiechem, a ich kawalerowie znaleźli sobie wdzięczny temat do żartów.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
Ugory przemieniały się w kwitnące osady, na jarmarkach kawalerowie mogli kupić swym dziewojom nawet ozdoby ze Stambułu, a bogatsi chłopi kobierzec z Persji, albo po cichu kindżały, samopały i szable.
źródło: NKJP: Preludium nienawiści, Dziennik Polski, 2003-06-27
Kawalera żadnego nie miała, bo w teatrze wszyscy byli żonaci, a poza teatrem równego jej w Kaliszu nie było (wątpliwe, czy i w teatrze był).
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Służące, spacerując wieczorami w parku ze swymi kawalerami, widziały białego ducha niejeden raz.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kawaler
kawalerowie
rzadziej kawalerzy
ndepr kawalery
depr D. kawalera
kawalerów
C. kawalerowi
kawalerom
B. kawalera
kawalerów
N. kawalerem
kawalerami
Ms. kawalerze
kawalerach
W. kawalerze
kawalerowie
rzadziej kawalerzy
ndepr kawalery
depr -
+ kawaler + CZYJ+ kawaler + KOGO -
wł. cavaliere 'jeździec, kawalerzysta; kawaler (orderu); rycerz'
Znaczenie 'nieżonaty mężczyzna' rozwinęło się ze znaczenia 'rycerz, szlachcic (zwłaszcza młody)'.